Elkhund (Elkhound)

Norwegia może się poszczycić trzema swoimi myśliwskimi rasami a są to elkhund szary, elkhund czarny, oraz lundehund.

Elkhund szary, Norsk Elghound, czyli po prostu Norweski Pies na Łosie i nazwa tej rasy składa się z dwóch wyrazów "Elk" co po norwesku oznacza łoś, a hound to pies.

W książce "Our Friend The Dog", ("Nasz Przyjaciel Pies"), wydanej w Londynie, w 1903 roku, autor Gordon Stables na temat tej rasy napisał:  "Elk-Hound, pochodzi z Arktyki, a do Anglii trafił z Norwegii i jego nazwa sugeruje, że to jest pies gończy. Współbrzmienie angielskiego i norweskiego wyrazu hound jest mylące dla tej rasy i bardziej poprawną nazwą powinno być Elk-Hund, ponieważ " hund " jest terminem określającym różne rodzaje psów".

Powyższa rycina, zamieszczona w "Our Friend The Dog" przedstawia tak wyglądającego w tamtych latach elkhunda.

Karta ta wydana w 1920 roku w Anglii, przez R.J.LEA LTD Stockport Chairman Cigarettes, pochodzi z serii poświęconej 50 rasom psów.  Elk Hound był z kolei 21 wydaną rasą. Oprócz psiej sylwetki z drugiej jej strony było zawsze parę słów na temat danej rasy, a na temat elkhunda było: "Mały pies przypominający Eskimo Dog, przywieziony z Norwegii. Budowa świadcząca o aktywności, silnie zbudowany, zwłaszcza w okolicy barku. Gruba sierść z dużą ilością podszerstka. Umaszczenie, różne odcienie szarości z ciemnego do czarnego, czasem nogi z widocznym podpalaniem. Elk Hound ma charakterystyczny wilczy wygląd".

Standard norweskiego psa na łosie w FCI został zarejestrowany 3 kwietnia 1963 roku, pod nr 242.

Elkhund jest również nazywany srebrnym wikingiem, ze względu na swoje umaszczenie, jak również przez to, że był jak wieść niesie, towarzyszem wikingów, będącymi skandynawskimi wojownikami.

                                                                     Jest to zdjęcie przedstawiające norweskiego elkhunda wykonane przez artystę w 1919 roku dla National Geografic. Proszę zwrócić uwagę na podobieństwo do Jämthunda, blisko spokrewnionego z elkhundem i będącego szwedzką rasą i które to rasy kluby norweski i szwedzki uznały za odrębne w 1937 roku.
Nie wiadomo jak długo szpice te egzystowały na półwyspie skandynawskim i nie wiadomo skąd przywędrowały. Albo przybyły z Rosji, albo przybyły bardziej z południa w czasach, gdy Morze Bałtyckie było jeszcze jeziorem i Dania łączyła się z półwyspem. Pewne jest tylko to, że szpice żyły tu znacznie wcześniej niż zaczęła się historia Norwegii.
Przodkowie elkhounda byli wiernymi towarzyszami mieszkańców północy w czasach, gdy Harald (urodzony około 911 roku) zjednoczył Norwegię. Najstarsze ich szczątki znaleziono w Vistehulen pod Stavanger.
Poprzez wieki, szpice te sobie spokojnie żyły w zagrodach chłopskich Skandynawii, będąc stróżami, towarzyszami pasterzy, oraz psami do polowań na łosie, niedźwiedzie, renifery i wilki. Elkhund ze swoją pod 6 tysięczną historią pojawił się przy człowieku, ze swoimi nieskażonymi skandynawskimi cechami, będąc nieustraszonym psem, ale także przyjaznym dla człowieka, służąc mu swoimi doskonałymi cechami myśliwskimi. Jednak umiejętności łowieckie norweskiego elkhounda nie ograniczają się tylko do polowań na łosia. Te psy mogą również polować na borsuki, rysie, lwy górskie, niedźwiedzie, wilki i zające. Są to również wielokrotnie nagradzane jako psy pasterskie, stróżujące i zaprzęgowe.
Ich odwaga dała im bardzo szczególne miejsce w obronie ojczyzny - Minister Obrony Norwegii ma prawo w czasie wojny zmobilizować wszystkie będące w prywatnych rękach elkhundy.

Powyższa fotografia przedstawia Gamle Bamse Gram, który to urodził się w 1865 roku, będąc wybitnym psem użytkowym, oraz w doskonałym typie, czyli był to idealny przedstawiciel rasy, na bazie którego opracowano wstępny standard rasy, ustanowiony w 1887 roku.
Gamle Bamse Gram, należący do znanego w tamtych czasach sportowca, myśliwego i sędziego - Konsula Jensa Gram Of Ask, Ringerike, był znanym zwycięzcą pierwszych wystaw,oraz silnie przekazywał swoje wybitne cechy potomstwu. W oficjalnym magazynie AKC dla psów rasowych sportowych, w maju 2005 roku ukazała się publikacja poswięcona szarym elkhundom, opracowana przez p.dr.Nine P.Ross i Patricie V. Trotter. W artykule tym, o tytule "Srebrny Viking", zamieszczono właśnie to zdjęcie Gamle Bamse Gram, który to miał brązowe łapy. Periodyk "AKC Gazette" wydawany jest od 1889 roku. Zresztą imię BAMSE, lub BAMSI było i jest chętnie nadawane szczeniętom tej rasy.

W 1901 roku powstał oddzielny wzorzec dla szarego Norsk Elkhounda, uznany w tym samym roku przez angielski Kennel Club, a oficjalnie przyjęty przez Club w 1905 roku. W 1901 roku na wystawie zorganizowanej przez Kennel Club występowały dwa elkhundy - JÄGER należący do pani Catheart, oraz BLUE, prezentowany przez A. Baillie-Hamilton.

W książce pt. "All About Dogs Książka dla Kynologów", wydaną w Londynie i Nowym Jorku w 1901 roku, autorstwa Charlsa Henry'ego Lane, będącego hodowcą maltańczyków (zwanych ówcześnie maltańskimi terierami), wystawcą i sędzią, który np. oceniał grupę "Zagranicznych Psów" na wystawie Crufts w 1894 roku, kiedy to ufundował dwie lornetki do opery dla najlepszego psa i suki z klasy "Zagranicznych Psów". Charles Henry Lane sędziował także trzy lata wcześniej, w 1891 roku, na wystawie Crufts i oceniał wtedy oprócz " Zagranicznych Psów ", pudle, dalmatyńczyki i pomeraniany, a w 1892 roku sędziował Newfoundlads, Irish Wolf-Hounds, Foreign Dog i Pomeranian. Podobne rasy oceniał na Crufts'ie w 1892 roku. W klasie "Zagranicznych psów" (Foreign Dogs), elkhundy występowały na wystawie Cruft's do 1896 roku. Rok później - w 1897 roku były wydzielone z tej grupy, występując jako oddzielna rasa - "Elkhounds". W 1897 roku zgłoszono 11 elkhundów, z których najlepszym został NORTHERN LIGHT, należący do G.M.D. Longinotto, a urodzony w sierpniu 1895 roku. On też dostał specjalną nagrodę za najlepszego psa z Norwegii, Laplandii i Finlandii. Fundatorem tej nagrody była pani Harbord.

W części IV, dziale XVI dotyczącym "Nieco o Zagranicznych Psach" Charles Henry Lane opisał następujace rasy: The Norwegian Elk-Hound, The Persian Greyhound, The African Sand Dog (abisyński terier), Thibet Sleep Dogs, Afgan Sleep Dog, Esquimaux, Chow, The Dingo, oraz The Chinese Crested Dog. Odnośnie elkhundów tak napisał: "Jedną z ras najczęściej hodowaną jest Norweski Elk-Hund, który bardzo przypomina psa eskimoskiego, ale różni się od niego gatunkiem sierści, uszami i ogonem. Powinien być mocny w budowie, szczególnie w barkach. Dość długa głowa w kształcie klina. Raczej mocne i tępe szczęki. Gruba sierść z dużą ilością podszerska, w różnym odcieniu, od ciemnej do jasnej szarości. W części pleców sierść jest ciemniejsza, która w kierunku brzucha jaśnieje i czasem jest lekko podpalana. Dobre, zwarte łapy, z silnymi nogami, mocnymi i prostymi: uszy znacznie większe i zupełnie inny sposób trzymane niż mają  Esquimaux, zarówno w pozycji pionowej jak i w czasie wzmożonej czujności. Ogon obficie pokryty włosami, podwójnie zakręcony i położony na boku, w ogólnym wyrazie pies oddający wilczo podobne wrażenie, z ciemno brązowymi oczami".

Zamieszczony w tej książce rysunek przedstawia ciemno-szarego elkhunda z dużym ciemnym czaprakiem i ze znaczeniami, o imieniu JÄGER (JAEGER w tłumaczeniu ŁOWCA), zaimportowanego w 1896 roku ze szwedzkiej Laponii do Anglii, przez Sir Reginalda Cathcart, który miał bardzo duże doświadczenie w polowaniu z elkhundami. Uważał on, że najlepsze do polowań są właśnie okazy ciemno-szare, czasami z brązowymi znaczeniami. JÄGER urodził się w maju 1896 roku, w Laponii, w hodowli pana S. Hansena, będąc synem PIL i POLKA i pozostawił po sobie sporą gromadkę potomstwa. W roku 1898 na wystawie Crufts odniósł zwycięstwo, a na wystawę tę było zgłoszonych w sumie 17 elkhundów. JÄGER tak został opisany: "Łapy ma wyjątkowo dobre, mocne i proste, a jego sierść gruba z bardzo dużą ilością podszerstka. Jego uszy są dobrze ustawione i stojące, a ogon podwójne zakręcony, typowy dla rasy". A Sir Reginald Cathcart oceniał rasę "Norwegians" podczas wystawy Crufts zorganizowanej (po raz dwunasty), w dniach 12-14 luty 1886 roku. Rok poźniej rasa ta występowała już na Crufts'ie jako "Elkhounds" i również była oceniana przez Sir Cartharta. Zarówno w 1896 i 1897 roku najwięcej ich wystawiał "Wielmożny M.D. Longinotto z Windsoru". Ale jednymi z pierwszych angielskich hodowców była "Wielmożna pani W. Harbord", która to już w 1889 roku miała szczenięta po BLUE i SKARPE. Po tej samej parze dnia 3 maja 1894 roku urodziły się BLUE BELL, BLUE STONE, które zamieszkały u M.D. Longinotto, a Ch. VIKING i NORSE pojawiły się na świecie 6 maja 1891 roku, będac potomstwem JÄGER i BLUE BELL. Ch. VIKING i jego młodsza siostra FOSS urodzona w maju 1894 roku pozostały w hodowli, w której przyszły na świat. Urodzona w 1889 roku THELMA III, będąca córką WOLF i SKARPE została wystawiona na sprzedaż za 100 funtów, przez W.C. Athertona. BLUE PETER urodzony dnia 10 lipca 1894 roku zamieszkał również u M.D. Longinotto, a był on synem BLUE i THELMA. A M.D. Longinotto z Windsoru został sędzią i oceniał elkhundy np. na Crufts'ie w 1898 i 1901 roku. Przy zgłoszonych elkhundach na wystawę Crufts 1900 roku i w następnych latach umieszczano opis rasy jego autorstwa: "W ogólnym wyglądzie bardzo przypomina psa eskimoskiego, ale różni się jakością sierści, uszami i ogonem. Musi być zbudowany tak, żeby mógł być aktywnym, choć mocno zbudowanym, w szczególności w ramionach. Głowa klinowata, kształtna, dobrej długości, bez widocznych fałd (skórnych) i delikatnych szczęk; gruba szata z dużą ilością podszerstka przechodząca w różne odcienie szarości, ciemniejsza na grzbiecie, jaśniejsze nogi, czasami lekko podpalane (lekko brązowe). Nogi powinny być mocne i krzepkie z dobrymi zaokrąglonymi łapami. Uszy stojące i spiczaste, a nie zaokrąglone i małe jak u psów eskimoskich. Ogom mocno obrośnięty, podwójnie zakręcony i nie opadający na bok.Oczy ciemno brązowe, z charakterystycznym wilczym wyrazem".

Innym, bardzo znanym wystawcą i hodowcą tamtych lat był mjr A.W. Hicks Beach, który miał elkhundy z hodowli M.D. Longinotto. A były to VOLD i NAMSON, oraz jej rodzony brat KING, a będące ze strony matki (BLUE BELL) pół rodzeństwem. VOLD urodzony dnia 5 października 1897 roku, był synem NORTHERN LIGHT, natomiast jego późniejsza partnerka - NAMSON, oraz KING będące dziećmi JAEGAR przyszły na świat dnia 11 kwietnia 1898 roku. Początkowo kapitan, a później major - A.W. Hicks Beach, około 20 lat wystawiał i hodował elkhundy. Jego topowym psem był Ch. CLINKER, urodzony dnia 5 sierpnia 1901 roku, w jego hodowli, i będący synem VOLD i NAMSON. W tym samym czasie co mjr A.W. Hicks Beach wystawiała swoje elkhundy Hon. Sybil L. Edwardes wywodząca się ze szlachty angielskiej. A były to FLINK, urodzony w 1894 roku, po BLUE I THELMA, GUDRUNA, która przyszła na świat w 1896 roku, jako córka SKANDINAVIAN KING i GRUDA.

Zdjęcia CLINKER, KING, JÄGER, oraz TROFAOS będącego w rękach Capt. G. Ferrand's, wraz z krótką informacją o rasie Elk-hound ukazały się w książce pt. "The New Book Of The Dog", wydanej w Londynie w 1907 roku, napisanej przez Roberta Leightona, a dedykowanej Księżnej Aleksandrze. Rober Leighton był również sędzią kynologicznym i ceniał np. podczas Crufts 1923 właśnie elkhoundy, których zgłoszono 7 sztuk, samoyedy w ilości 17 sztuk, oraz 5 egzemplarzy saluki, które były zapisane w dziale "Zagraniczne Psy", do którego to działu elkhundy zostały po raz ostatni zgłoszone w 1917 roku

Bardzo aktywna hodowla z tamtych lat należała do Hon. A. Bailie Hamiltona, który na wystawę Crufts z 1898 roku zgłosił 5 swoich elkhundów. Na tę samą wystawę zostały zgłoszone elkhundy należące do Leonarda W. Beddome, a były to FIORD,

który to był jednym z pierwszych elkundów wystawianych w UK, urodzony 25 lutego 1897 roku i będący synem ZOLO, kóry to przyszedł na świat w pażdzierniku 1894 roku. Jego hodowca Leonarde Beddome z Bromley zgłosił go na sprzedaż za 50 funtów, podczas gdy cena innych wystawianych i sprzedawanych elkhundów oscylowała między 4 funtami i 40 szylingami do 10 funtów. Może to wynikało stąd, że matka FIORD, o imieniu INGERID zdobyła tytuł - Best In Show Daily.

Natomiast INGERID

była importem z Holandii, oraz miała dużo innych sukcesów wystawowych, jak np. I miejsce na wystawie Crystal Palace 1897 rok. W katalogu wystawowym wystawy Crufts 1898 rok, przy jej nazwie również została wpisana cena 50 funtów. INGERID pojawiła się na świecie w lipcu 1892 roku, u pana Hulzera, będąc córką HECTOR i FLORA. Natomiast rodzoną siostrą FIORD była Lapland QUEEN, należąca do G. Nickall, który zgłosił na wystawę Crufts w 1896 roku psa o imieniu SKANDINAVIAN KING, urodzonego w marcu 1895 roku, w hodowli Olafa Ericksena.

 

Wracając do JÄGER to jego zdjęcie, oraz kilku innych najlepszych psów z wystawy Crufts 1897 ukazało się dnia 16 lutego 1898 roku w brytyjskim tygodniku "The Sketch", który to zaczął być wydawany od 1893 roku. Natomiast jego wyżej zamieszczony opis, oraz zdjęcia pani Cathcar's z JÄGER, collie, oraz toy teriera dano do artykułu pt. "Lady Cathcar's Elkhound And Collies", który znalazł się również w "The Sketch", ale z dnia 10 sierpnia 1989 roku. Pani Cathcar's na wystawie Cruft's w 1899 roku ofiarowała jedną gwineę dla najlepszego szczenięcia w rasie elkhund, a na tej wystawie pokazywała JAEGER, oraz THORA, urodzoną w styczniu 1896 roku, w hodowli Ole Olsena i będącą córką PASSOP i FREED.

Różnicę w wyglądzie elkhounda, a wspomnianego Esquimaux, czyli Eskimo Dog, pokazuje poniższe zdjęcie,

które przedstawia championa o imieniu ARCTIC KING, będącego w rękach pana H.C. Brooke z Welling. Pies ten, urodzony w lipcu 1892 roku, miał wiele zwycięstw w Wielkiej Brytanii, a dokładniej 17 razy. Jego zdjęcie i innych psów ukazało się w "The Windsor Magazine", wydanym w 1898 roku. Został im poświęcony cały rozdział pt. "Śmieszne Zagraniczne Psy", a wśród nich były pudle sznurowe, samojedy, australijski dingo, ( w tym rzadko spotykane białe szczenię dingo), wielki pies z Tybetu, pekiński spaniel, schipperke (bezogoniasty holenderski pies), chiński bezwłosy pies, oraz eskimo dog.

Państwo H.C. Brooke mieli różne psy, preferowali jednak zagraniczne rasy.

Do nich należały psy eskimoskie ARCTIG KING, urodzony dnia 1 lipca 1892 roku, oraz FARTHEST NORTH, będącym ostatnim żyjącym (do 1902 roku) psem z ekspedycji Peary'ego. Oba te psy zostały zgłoszone na wystawę Crufts w 1899 roku z adnotacją o sprzedaży za 1000 funtów. Był również nagi pies meksykański o imieniu THE HAIRY KING, będący kolejnym rarytasem w domu pp. Brooke. Mieszkały u nich rónież dingo (australijski dziki pies), wilk, miniaturowy buldog, oraz koty. Zdjęcia różnych psów pp. Brooke, oraz tekst im poświęcony, pt. "A Connoisseur in Curious Pets" ("Koneser Ciekawych Zwierząt") ukazał się we wrześniu 1891 roku w miesięczniku " The Windsor Magazine ", wychodzącym w Anglii od 1895 roku.

Natomiast to powyższe zdjęcie norweskiego Elkhunda ukazało się w książce " Psy Wszystkich Narodów ", autorstwa Waltera E. Masona, wydanej w 1915 roku. Pod hasłem - Norwegian Elkhound - autor napisał: "Szary w różnych odcieniach, szary z brązem, szary z brązem i czernią. Biała plamka na piersi i białe znaczenia na nogach są dopuszczalne. Podszerstek powinien być jasno brązowy. Wysokość 20 in. (50,8 cm), waga 60 Ibs (27,22 kg). W swoim wyglądzie, pies ten jest dość krótki, ale emanuje z niego dużo siły i pewności siebie. Duża głowa noszona jest wysoko, ma zarys kwadratu, jest szeroka między oczami, oraz z dobrze zaznaczonym przełomem czołowym. Oczy powinny być ciemno brązowe lub żółto-brązowe i emanować z nich powinna czujność i ekspresyjna odwaga. Uszy spiczaste, noszone prosto i wyłapujące każdy najmniejszy hałas. Korpus jest krótki, a klatka piersiowa szeroka i głęboka. Ogon jest średniej długości, ciężki i gruby, zakręcony i noszony na grzbiecie. Jego sierść jest krótka, przylegająca na głowie, ale szorstka, gruba i dość długa na korpusie".

Zaś to zdjęcie przedstawia parę szarych elkhundów, a obraz ten został zamieszczony w Hutchinson's Dogs Encyklopaedia, wydanej w 1934 roku.
Norwegowie mają również monetę z podobizną szarego elkhunda, wybitą w 1967 roku, o nominale 50 öre, (50 centów), czyli około 25 groszy polskich.

W godle polskiego Związku Kynologicznego jest polski owczarek podhalański, natomiast Norweski Kennel Klub ma logo ze swoją narodową rasą - szarym elkhundem.

W 1877 roku Norwegian Hunters Assotiation (Norweskie Stowarzyszenie Myśliwych) zorganizowało pierwszą wystawę, na którą zgłoszono 15 "Bear and Elk Dogs" ("Psy na Niedźwiedzie i na Łosie"), a wkrótce potem zaczęto wystawiać im rodowody (Norsk Hundestambok).

Norweski Kennel Klub powstał w 1898 roku, natomiast Norweski Elkhund Klub został założony w 1899 roku, przez grupę pasjonatów i myśliwych, w ilości 19 członków i który to Klub początkowo funkcjonował pod nazwą Norske Elghundklubbers Forbund (Norweska Federacja Klubów Elkhund)

Ta unikalna naszywka Klubu znajduje się w rękach brata Teodora Cholaszczyńskiego i który to był właścicielem przez 16 lat elkhunda o imieniu BARRY. Ale o nim dokładniej napiszę, przy omawianiu BOSS. W 1905 roku Norweskie i Szwedzkie Związki Kynologiczne nie doszły do ​​porozumienia w sprawie jednolitego standardu dla szarego Elkhounda, co osiągnięto w przypadku czarnego Elkhounda.
Powstaje pytanie, co Szwecja ma wspólnego z tą rasą? Odpowiedź na to pytanie leży w historii. Do roku 1645 obecne szwedzkie prowincje Jämtland/Härjedalen i Angermanland należały do ​​Norwegii, gdzie istniały 3 szare odmiany, a mianowicie. gråhund (chart), jämthund i norsk elghund.

A nazwa Klubu została zmieniona w 1949 roku, właśnie na Norweski Elkhund Klub.
American Kennel Club uznał tę rasę już w 1913 roku, a 31 z kolei prezydent Stanów Zjednoczonych - Herbert Hoover, urzędujący w latach 1929 do 1933 roku, ( kiedy to wybuchł Wielki Kryzys ), był właścicielem norweskiego elkhunda – o domowym imieniu WEEGIE, a rodowodowym - RONNIE av Glitre. Norweskie Stowarzyszenie Elkhound zaproponowało w 1931 roku elkhunda prezydentowi Hooverowi, który to stracił jakiś czas temu swojego ulubionego KING TUT (owczarka belgijskiego). Przyszły mieszkaniec Nowego Domu swoją długą podróż do Ameryki spędził na pokładzie statku "Stavengefjord".

Ale tak naprawdę swoją popularność w Ameryce elkhund zawdzięcza amerykańskiemu prezydentowi - Dwight Eizenhowerowi, miłośnikowi tej rasy, a pierwsi przedstawiciele elkhunda zostali zaimportowani do USA w 1913 roku przez Gottlieb Lechner i były to KOIK, BIMBA, oraz LAILA.

W rankingu przeprowadzonym w 1962 roku, odnośnie największej ilości zarejestrowanych w AKC psów poszczególnych ras (a było ich wtedy 103), miejsce 33 zajęły elkhundy, tuż przed samoyedami. Pod koniec 1961 roku elkhundów zarejestrowanych było 1256, a samoyedów 1249 sztuk. W Ameryce w tamtych latach największą popularnością cieszyły się podle (zarejestrowanych pod koniec 1961 roku było 99 256 sztuk), beagle - 53 069 sztuk, a jamników i chihuahua po 46 tysięcy sztuk.

Ze słynnych amerykańskich jednych z pierwszych hodowli elkhundów należy wymienić "Pitch Road", założoną przez Catherine i Wellsa Peck w 1935 roku i w której to hodowli zamieszkał dorosły norweski N,SWE Ch. Tortasen's BJONN II, który uzyskał tytuł championa Ameryki i który jako pierwszy przedstawiciel tej rasy zdobył zwycięstwo Grupy Hound na Westminsterze w 1959 roku. N,SWE,USA Tortasen's BJONN II przyszedł na świat dnia 14 grudnia 1952 roku, w norweskiej hodowli "Tortasen's", należącej do sędziego  kynologicznego Jakoba Pettera Hollsing, będąc synem Ch. BAMSE i Ch. MOA. A np. córka Tortasen's BJONN II, (który pozostawił po sobie 28 potomków z tytułem championa), nazwana Ch. GYDA av Vikingsholm swoje szczenięta miała z przydomkiem "Ericsgaard". Słynnym wnukiem N,SWE,USA Tortasen's BJONN II był Ch. Windy Cove's HOWDY RINGO. Hodowla "Pitch Road" zaimportowała także ze Szwecji Ch. Koltorpet's PAFF, jednego z najbardziej znaczących importów do Ameryki. Ch. Koltorpet's PAFF i Ch. RAERTA of Dragondell zostali w dniu 13 maja 1956 roku rodzicami SURT of Dragondell, w hodowli należącej do Elsie E. Healey i z której pochodziły m.innymi championy KIMA KAY of Dragondell i LEIF of Dragondell, który był w rękach sędziego kynologicznego i Prezesa Norweskiego Związku Elkhunda w Ameryce - Williama H. Timbers.

Inne amerykańskie znane hodowle z tamtych lat to "Trygvie", "Valley Hills", należąca do Dorothy von Deilen i w której to hodowli pozostał Valley Hills SOLVEG, urodzony 30 grudnia 1959 roku. Jego rodzicami zostali Ch Lindblom's TEDDY i Ch. Valley Hills FREYA.  Inną znaną hodowlą była "Windy Cove" ("Wietrzna Zatoczka")," Viking Road ", będąca w rękach Jane Lynn Truax, czy "Crafdal", która w ciągu 7 lat (od 1959 do 1965 roku) wyhodowała 77 championów i należała do Glenny i Boba Crafts z Ohio, którzy swoją hodowlę elkhundów założyli w 1958 roku. Bazowym reproduktorem tej hodowli był BIS, Am.Can. Ch. Trygvie VIKINGSSON., który to pies był najbardziej zwyciężającym w 1959 roku i 1960 roku, a w 1961 roku zdobył tytuł Najlepszego Reproduktora. Jego rodzicami zostali Dal-Gard VIKING, oraz Ch. MARTA Haakonsdotter z 1954 roku. Słynną hodowlą z dużymi osiągnięciami jest też "Vin-Melca's", w której to hodowli, założonej przez Patricie Craige Trotter pierwszy miot elkhundów urodził się w 1951 roku. Elkhundy z przydomkiem "Vin-Melca's" wielokrotnie zdobywały różne zwycięstwa, jak również grupy Hound na wystawach organizowanych przez The Westminster Kennel Club. Właśnie drugim elkhundem, (po Tortasen's BJONN II ) zwycięzcą grupy Hound na wystawie Westminster był Ch. Vin Melca’s VAGABOND, a było to w 1970 roku i 1971 roku. Rodzicami Ch. Vin Melca’s VAGABOND byli Ch. Vin Melca’s VICKSSEN i Ch.  Vin Melca's VIKINA. Natomiast Ch. Vin Melca’s VISCOUNT, który to był synem Ch. Vin Melca’s VICKSSEN i Ch. Vin Melca’s HEDDA GABLER (będącej córką Ch. Vin Melca’s HOWDY ROWDY), był Nr 1 w swojej rasie w USA ze 4 zwycięstwami BIS i kilkoma zwycięzcami wystaw specjalistycznych. Hodowla "Vin-Melca's" założona została przez Patricię V. Trotter, która w 1994 roku została sędzią AKC.

Hodowla "Windy Cove" (istniejąca ponad 60 lat), należąca do Joe i Marii Peterson, została założona w 1953 roku i mieściła się w centralnej Kalifornii. Bazowymi elkhundami hodowli zostały pies TUSKO z hodowli "Greenwood" z Waszyngtonu i suka Boatman’s Baadkarl z Iowa. Po tej parze urodziły się trzy mioty, z których 9 zostało championami. Najsłynniejszym elkundem z tych szczeniąt został Windy Cove ROWDY RINGO, który to został w przyszłości ojcem Ch. Vin Melca’s HOWDY ROWDY, jednego z najlepszych psów wystawowych, oraz hodowlanych. W 1966 roku do hodowli "Windy Cove" z Norwegii, z hodowli należącej do Alfreda Magne został zaimportowany jako szczenię Windy Cove TASS av Oftenasen,

                                                       

urodzony 24 marca 1966 roku. Jego rodzicami byli N,S,Ch TASS, posiadający w rodowodzie hodowlę "av Suteras" oraz av Oftenasen KAISA, której dziadkowie pochodzili z hodowli "Tortasen's". Powyższa reklama ukazała się w kynologicznym periodyku Dog World czerwiec 1968 rok, w którym zamieszczono 132 standardy ras uznanych przez AKC. Dwa lata później hodowla "Windy Cove" sprowadziła młodszą siostrę Windy Cove TASS av Oftenasen o imieniu Windy Cove MONA av Oftenasen. Do 1968 roku 30 elkhundów z przydomkiem "Windy Cove" uzyskało championaty. Ch. Windy Cove TASS's TASSAFRASS zamieszkał u Ralfa Campbell, który był norweskim sędzią kynologicznym, a po ojcu przejął hodowlę elkhundów z przydomkiem "av Tallo", oraz był prezesem norweskiego Klubu Elkhounda. Pan Ralf sędziował także w Polsce i był też właścicielem Inter.Ch.,Ch. Fagerjorden's KAISA. Ralf Campbell opublikował artykuł poświęcony czerwonemu umaszczeniu elkhundów, przytaczając norweskie standardy z lat 1895 roku do 1950 roku. Pierwszy standard z 1985 roku przewidywał następujące kolory: " Szary z ciemniejszymi lub jaśniejszymi cieniami,
brązowo-szary, czarno-brązowy, a w rzadszych przypadkach żółtawo-czerwony. Dozwolona była biała klatka piersiowa i białe przednie łapy. Podszerstek jasnobrązowy, a wadą: duże białe znaczenia, biała końcówka na ogonie, brązowe znaczenia.

Szczenięta rasy elkhund rodzą się czarne, żeby z biegiem czasu wybarwiać się na kolor szary. Zdarza się również czasami że po szarych rodzicach na świat przychodzą szczenięta koloru czerwonego, lub z białymi znaczeniami. Wynika to z ich dawnego pochodzenia, a pierwszy wzorzec norweskiego szarego Elkhunda z 1895 roku zakładał następujące kolory; szary z ciemniejszymi, czy jaśniejszymi odcieniami, brązowo-szary, brązowy z odcieniem czerni, a w bardziej rzadkich przypadkach kolor żółto-czerwony. Białe znaczenia na  klatce piersiowej i białe przednie nogi były dozwolone. Natomiast wadą były duże białe znaczenia, biały koniuszek ogona, oraz znaczenia brązowe.

Odnośnie umaszczenia czerwonego u elkhundów sporo jest na stronie hodowli z Ohio - "Martrick's/Copperhaven", autorstwa Marthy Blair.

http://copperhaven.homestead.com/

W cytowanej już książce Gordona Stablesa z 1903 roku, odnośnie umaszczenia można przeczytać: "Kolor szaty jest czerwony, cieniowany punktowo czarnymi włosami, oraz białymi włosami na "twarzy", nogach i klatce piersiowej, podobnie jak to jest u St. Bernard's".

Również ponad 50'cio letnim stażem może się pochwalić kanadyjska hodowla "Vigeland", należąca do Mitzie i Normana Vig, w której to hodowli już w 1961 roku urodziły się szczenięta elkhoundów, a pierwszym importem z Norwegii była ( w 1968 roku ) Ch. Ryfjeld’s Driva av Vigeland, która to okazała się wysokiej klasy suką hodowlaną. Kanadyjską hodowlą również była "Nynorsk", należąca do Elizabeth i Randalla Sykes.

W 1949 roku Arthur Frederick Jones napisał  "Care and Training Of Dogs" ("Pielęgnacja i Szkolenie Psów "), z rysunkami Arthura Wallace. W książce tej oprócz różnych ras, wymienił z psów północnych; alaskan malamute, elkhounda, eskimo dog i samoyeda. Na temat elkhounda m.innymi pisał: "...Norweski Elkhound, który jest najlepszą rasą wśród wszystkich psów gończych. Jest on najbardziej znaną rasą z północnych psów. Wbrew wrażeniu jakie można odnieść odnośnie nazwy ELK, nie jest to pies wyłącznie polujący na łosie, ale który w swoim kraju został po raz pierwszy skutecznie użyty na niedźwiedzia i inne duże zwierzęta. Na dodatek poza polowaniem pies ten wykorzystywany jest w norweskich gospodarstwach ... "

Arthur Frederick Jones był amerykańskim pisarzem i sędzią na psich wystawach, a pisał do American Kennel Gazette, jak również przekazał dużo wytycznych dla K9, ( psów policyjnych ), wykorzystywanych podczas II Wojny Światowej. Formacje K9,( K-9) istnieją do dzisiaj i to nie tylko w Ameryce.

Natomiast Brytyjskie Towarzystwo Elkhund (British Elkhound Society) zostało założone w 1923 roku i w tym samym roku Kennel Club uznał norweskiego elkhunda jako odrębną rasę, aczkolwiek pierwsi przedstawiciele tej rasy w Anglii pojawili się pod koniec XIX wieku. Jak napisał wspomniany już wyżej Gordon Stables: "Według pana Hugh Dalziel jedne z pierwszych egzemplarzy tej rasy zostały sprowadzone do Anglii przez pana Alfreda Strutt, będącego artystą, który odwiedził okazyjnie w 1878 roku Norwegię wraz z królem" (Edwardem VII, późniejszym księciem Walii). W Anglii historię elkhunda można podzielić na dwa okresy - przed wojną i po, czyli przed 1914 roku i po 1918 roku. W pierwszym okresie szczególnie wyróżniał się właśnie JÄGER pani Cathcart. Od niego poprzez jego syna Ch. KING i WOLFRAM można napisać, że wywodzą się z tego, co znane jest jako "angielska odmiana" i linia ta była kontynułowana przez Ch. WODEN, będącego w rękach G. Powell, siostrę GERDA, JANSEN, JAR Woodbythia, DROMA i GRAFTONIA KOGI, który to pojawł się na świecie 2 października 1924 roku w hodowli Mayne Otway, a zamieszkał u A.O. Lombe. Graftonia KOGI był synem ORNA i ELSNA.

W rękach pana W. Stuart Thompson były JAR Woodbythia, urodzony 25 maja 1924 roku i będący synem JANSEN i THORA Woodbythia, oraz  ODIN Woodbythia i jego siostra DROMA Woodbythia, które pojawiły się na świecie 1 listopada 1924 roku, po JANSEN i THORA Woodbythia. Czyli JAR Woodbythia, oraz ODIN Woodbythia i DROMA Woodbythia, którzy zostali w hodowli, było rodzeństwem z jednego rocznika. Inne osobistości wśród jego potomków to Ch. WODEN, Ch. TORVAH, Ch. BELTSA, MUSTI (który towarzyszył pani Irwin do Indii) i ODIN Woodbythia.

Prezesem British Elkhoud Society został podpułkownik G.J. Scovel, właściciel elkhundów, o których piszę dalej. A osobami współpracującymi z nim były m.innymi Lady Irwin, oraz Lady Dorothy Wood (vice hrabina Halifax), która to była w 1923 roku współzałożycielką Brytyjskiego Towarzystwa Elkhund i jego pierwszą Przewodniczącą.
Do katalogu Crufts z 1925 roku ponownie została dana informacja o rasie, W skład Komitetu weszli Lady Kitty Vincent (późniejsza pani Kitty Ritson), Mrs. G. Powell, Mrs. G. M. Soames i pan W. Stuart Thompson, oraz  Miss B. G. Eyre, która była właścicielką IVAR, urodzonego u pani G. Powell. Pies ten pojawił się na świecie 13 czerwca 1917 roku, będąc synem Leyswood WOLF i ELSA. Natomiast pułkownik R. F. Eyre byl hodowcą elkhundów z przydomkiem "Inveratlort", u którego szczenięta miała KILDE po Ch.WODAN. Ich synowie STROM i FOS, urodzeni 10 lipca 1920 roku pozostali w hodowli płk Eyre.

z której dowiadujemy się;
" Elkhund zdaje się być jedną z najbardziej popularnych ras, a świadczy o tym liczba zarejestrowanych hodowli w przeciągu kilku ostatnich lat, oraz ilość psów importowanych z Norwegii. O ogólnej ocenie, jest to pies elegancki, wysportowany, o zwartej, średniej budowie, ze spiczasto postawionymi uszami, zakręconym ogonie, oraz gęstą sierścią, odporną na warunki pogodowe. Jest psem zwartym, umięśnionym i swobodnym w ruchu, z głęboką klatką piersiową, mocnym grzbietem i mocnymi kończynami. Musiał być bardzo wytrzymały, gdy był używany do polowania na łosie w Norwegii, ale teraz nie ma tam tyle zwierzyny, aby mógł polować. Jego kolor jest atrakcyjny, wpadający w różne odcienie szarości, z czarnymi końcówkami na dłuższych włosach. Kolor ten może być jasno-szary, wilczo-szary, szary jak łoś, lub brązowo-szary, jednak niepożądany jest kolor szary z czarnymi znaczeniami. Całe czarne, brązowe, lub białe są niedopuszczalne. Na zadzie końcówki dłuższych włosów są zazwyczaj ciemniejsze, niż przy skórze, a uszy mogą być czarne. Klatka piersiowa, oraz nogi są jasne, wchodząc w srebrnobiały kolor. Czarne znaczenia poniżej nadgarstka i pięty uznawane są za błąd. Pożądane są oczy o czarnym pigmencie, wyrażające bezczelność, a odpowiednio osadzone nadają psu wilczy wyraz. Mówi się, że są inteligentne i wrażliwe, wytrzymałe, odważne z wielką dozą niezależności charakteru ".

Napisałam ponownie, ponieważ już w 1898 roku do katalogu wystawy Crufts, której wtedy pełna nazwa brzmiała Cruft's Great International Dog Show (Cruft's Wielka Międzynarodowa Wystawa Psów), oprócz zdjęcia siedzącego JAGEAR'a została dołączona krótka notka o rasie, której treść była prawie identyczna jak w książce Charlsa Henry'ego Lane. Informacje tę opracował G.M.D. Longinotto.

Najdłużej działającą brytyjską hodowlą norweskich elkhundów była hodowla "Ravenstone", założona w 1953 roku i należąca do Margaret A. Lovell, która później razem z mężem, Tedem Harperem nieprzerwanie do 2008 roku hodowała elkhundy, czyli przez 55 lat, zdobywając wiele tytułów. Hodowla "Ravenstone" bazowała na  bardzo uznanej w tamtych latach hodowli "Fourwent ". Wiele wybitnych psów wyszło z hodowli "Ravenstone", jak np. Ch. Ravenstone GUNNAR urodzony 17 grudnia 1956 roku, będący synem Ch. GUNNAR'a Of Coddington i pozostawiony w hodowli w której się urodził. Ch. Ravenstone GUNNAR został ojcem 11 angielskich championów. Jego matka Ch. Ravenstone FALDA Of Ardenwood urodziła się dnia 8 września 1953 roku, Natomiast hodowla "of Ardenwood" należała do pp. A.  E.A. Legg i w której to hodowli miała szczenięta Fourwents JETTA, będąca właśnie matką Ravenstone FALDA Of Ardenwood i jej sióstr: FREYA i FIGGA of Anderwood. Miss E.A. Legg w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, była Sekretarzem Honorowym The Elkhound Club Of Great Britain. Natomiast Ch. Ravenstone RAINBOW ma szczenięta z amerykańskim przydomkiem "Kamgaard" należącym do Libby Parmer Smith i w której to hodowli pierwsze szczenięta elkhundów przychodzą na świat w 1964 roku. Hodowla szczyci się wyhodowaniem, lub posiadaniem conajmniej 175 championów.

Natomiat  pierwsze elkhoundy urodzone z przydomkiem "Ravenstone" przyszły na świat dnia 18 października 1953 roku, a ich rodzicami zostali Fourwent's DAG i Avesto GRAIMAID. Nawet do Kenji, do wschodniej Afryki zostały zaimportowane elkhundy z przydomkiem "Ravenstone", a były to Ch. Ravenstone THE SENATOR At Torrsen i Ch. Ravenstone LOUISE, które to miały ze sobą szczenięta, urodzone dnia 19 maja 1986 roku, w hodowli "Torrsen's", należącej do Anne Holmes, która pieska z tego miotu o imieniu Torrsen's TROUBLE SHOOTER sobie zostawiła.

Bardzo utytuowanymi dziećmi Fourwents DAG'a było rodzeństwo Inter.Ch. Lofoten ANTON, oraz Lofoten ANNA, urodzone dnia 2 lutego 1950 roku w hodowli pp. W.G.M. Iorns i pozostawione w hodowli. Ich matką została Ch. Lofoten SENTA, która to przyszła na świat w dnia 15 lutego1947 roku, będąc córką MINSCLIFF Trygve i Fourwents SKVA. Natomiast Fourwents SKVA urodzona dnia 31 października 1943  roku była córką Fourwents KAI i Ch. Fourwents GOTA.

Nazwa hodowli "Lofoten" pochodziła od miejsca zamieszkania hodowcy, a powyższa reklama ukazała sie w Our Dog Christmas Number, 1959 roku i była to domowa, a nie kenelowa hodowla. "Wyhodowany przez właściciela, urodził się lutego 1950 roku, po Fourwents DAG i po Lofoten SENTA. Uwzględnionymi jego głównymi nagrodami są: Junior Warrant w wieku 15 miesięcy, 18 challenge certificates, 15 reserve challenge certificates; 21 BOB (w tym 4 irlandzkie); także zwycięstwa grup i reserve BiS Irlandzkiego Klubu, Dublin, 1955; oraz 70 pierwszych lokat w wystawach championów. Pomimo tego, że ostatnio był bardzo mało pokazywany na wystawach i pomimo tego, że tylko był pokazywany okazjonalnie i na wystawach klubowych, itd. ANTON jest nadal największym zwycięzcą w tej rasie i jedynym inter championem w Wielkiej Brytanii".

Hodowla "Fourwents", należąca do panny Joyce Esdaile (późniejszej pani Winter) hodowała również bardzo długo elkhundy, prawie przez 30 lat. Jej pierwsza BRITA Fourwents została zarejestrowana w Brytyjskim Towarzystwie Elkhound w 1928 roku. Miała ona np. szczenięta po Garrowby HAAKON, urodzone 28 sierpnia 1929 roku, a ich syn Fourwents SIGRID pozostał w hodowli.

Na wystawie Cruft's w 1954 roku i w 1955 roku Joyce Winter oceniała elkhundy, których zgłoszono w 1955 roku 48 sztuk, a najlepszym wtedy elkhundem został Ch. Lofoten ANTON.

Reklama hodowli elkhundów i foksterierów szorstkowłosych "Fourwents"ukazała się Our Dogs Christmas Number Supplement, 15 grudzień 1933 rok. Przedstawiony w reklamie Fourwents DYFRIN  był bardzo utytuowanym psem. Przyszedł na świat dnia 9 stycznia 1932 roku, jako syn Ch. KIT i Fourwents SINGRID, która to urodziła się dnia 28 sierpnia 1929 roku, będąc właśnie córką Fourwents BRIT'y. Fourwents BRITA natomiast przyszła na świat 6 kwietnia 1928 roku i jak już wspomniałam została ona podstawą hodowli. Joyce Esdaile jest także autorką publikacji " Elkhound Club Handbook 1949-50 ", wydanej w 1950 roku przez The Elkhound Club.

W Holandii swoje potomstwo miały psy zaimportowane z hodowli "Fourwents", czy "Of The Hollow", jak np. Fourwents JANDA, która miała dzieci w hodowli "Bamsechjem's", należącej do Mej. N. Duyvendak. Ch. Bamsechjem's AGE, JW'52 W'56, urodzony dnia 13 lutego 1952 roku i pozostawiony w hodowli, był synem OLAF av Tallo, który to pochodził z norweskiej hodowli, należącej do sędziego kynologicznego Olava Campbella. Ale wcześniej, 21 sierpnia 1947 roku urodziło się w Holandii 10 szczeniąt ( w tym 6 suczek) po  Fourwents BJORGG i Fourwents VIDA.

Na wystawie Crufts w 1937 roku, Reserve Best in Show zdobył elkhund KREN of The Hollow, który pozostał w hodowli, należącej do pani Powys-Lybbe, u  której zamieszkała także MUT of Inverabort, o której piszę trochę dalej.
Natomiast reklama hodowli " Of The Hollow" została dana przez właścicielkę do Our Dogs Christmas Number Supplement, 15 grudzień 1933 rok. W niej wiele miejsca poświęcono sukcesom MERKEL Of The Hollow,

                                                   

zdobywajacy w tamtych latach wiele zwycięstw i który przyszedł na świat dnia 2 lutego 1931 roku, będąc synem Ch. WYTHALL i Ashmansworth BJONNE. Jego ojciec - Ch. WYTHALL pojawił się na świecie dnia 5 kwietnia 1927 roku w hodowli dr G.O. Hempson i odszedł z tego świata jako młody pies, był synem Ch. RUGG av Glitre i GEORGINIA, która to poprzez swoją matkę (TOORIT) była wnuczką BOB av Glitre.  Rezydował on u pana T. Boston. Natomiast MARTA Of The Hollow, urodzona 26 września 1934 roku zasiliła amerykańską hodowlę "Green Meadow" należącą do K.S. Cook. Rodzicami MARTA Of The Hollow zostali MARTIN Of The Hollow i LENA Of The Hollow.

Powyższa książka "Elkhound i Fiński Szpic i wszystko o nich", została wydana w 1930 roku w UK. Jej autorka - Kitty Ritson była jedną z tych osób, które walnie przyczyniły się do rozwoju fińskiego szpica na Wyspach, jak również to dzięki niej został założony Klub tej rasy, przez Angielski Kennel Club zarejestrowany w 1935 roku. Kitty Vincent, mieszkająca w dzielnicy Londynu, znajdującej sie na terenie gminy Westminster, miała ON, a była to CILLY v. Rabbeuthal, urodzoną w 1920 roku. Do niej należał również owczarek niemiecki RIN-TIN-TIN i Kitty Ritson była również sędzią kynologicznym. Już jako Kitty Ritson sędziowała na wystawach Cruft's: np. w 1929 roku owczarki niemieckie - "Obediens Classes", a w1948 roku sędziowała basenji, charty irlandzkie, oraz elkhundy, których zgłoszono 48 egzemplarzy. Pani Kitty miała także hodowlę ON z przydomkiem "of Tulchan" i z którym to przydomkiem na początku lat 30. ubiegłego wieku zaczęła hodować szpice fińskie.

Działające aktywnie w tym samym czasie hodowle, to np. "of The Holm", należąca do pana W.F. Holmesa i działająca jeszcze pod koniec lat 70'tych. Hodowle "Woodbythia", należąca do pana W. Stuart-Thompson, "Of The Heigthffinder", będąca w rękach pani L. Hamilton. Reklama hodowli tej została dana do Our Dogs Christmas Number Supplement, 15 grudzień 1933 rok.

W hodowli "Of The Heigthffinder" miały szczenięta PANZA Of The Holm, któtrj matką była BALDUR Of The Heigthffinder, oraz TESS, będąca matką BRYNHILD Of The Heigthffinder i OCTAVIA Of The Holm.
Natomiast hodowla "Inverabort" należała do Pauliny Cameron-Head, która to miała również samoyeda z hodowli M. Keyte-Perry. GURRD of the Artctic, bo to o nim mowa, urodził się 19 września 1931 roku, jako syn Ch. LOGA of the Arctic i TREKA of the Arctic. Urodzona dnia 18 marca 1930 roku - MUT of Inveraibort zamieszkała w hodowli  "Of The Hollow" i będąc córką Inter.Ch. PEIK av. Giltre i Ch. GUNHILDA. Jej ojciec - Inter.Ch.,Ch.Norwegii PEIK II av Glitre, który zamieszkał u W.F. Holmesa, pojawił się na świecie 29 stycznia 1924 roku w norweskiej hodowli należącej do lekarza weterynarii Torleifa Hemsena i był synem BJONN i BRINGE av Glitre. Najbardziej znanym i utytułowanym elkhundem pana Hemsena został SKRUBB av Glitre, urodzony 25 stycznia 1923 roku i którego sylwetka została wykorzystana do stworzenia swojego logo przez norweski Związek Kynologiczny i które znajduje się nieco wyżej. SKRUBB av Glitre został ojcem wielu utytułowanych elkhundów, a także RONNIE av Glitre, która popłynęła do Ameryki do prezydenta Hoovera.W książce "Die Hunderasse", której autorka była Aga Gräfin vom Hagen, wydanej w 1935 roku zostało dane m.innymi zdjęcie dwóch elkhundów będących w rękach pani Cameron-Head i nie wykluczone jest, że stojąca suczka to jest właśnie Ch. GUNHILDA,

                                           

a obok niej jej potomkini, czyli bardzo prawdopodobne, że jest to STARMA of Inverailort. W hodowli "Inveraibort" pozostało rodzeństwo CARRAIG of Inveraibort i STARMA of Inveraibort (która kontynułowała hodowlę) i które pojawiło się na świecie 27 grudnia 1928 roku, będąc potomstwem Ch. FINNEGUTTEN i Ch. GUNHILDA. Norweski import do W.F. Holmesa - Ch. FINNEGUTTEN, urodzony 30 grudnia 1925 roku u Halvor Boe, był synem TASS av Lifjell oraz BASTA.

Syn importów angielskich do Holandii o imieniu Bamsehjem's BJONNSON i będący synem Ch. HEI Of The Hollow i Fourwents JANDA, przyszedł na świat dnia 7 lutego 1955 roku, natomiast jego starsza siostra Ch.JW'52,WW'56 Bamsehjem's AGE pozostała w hodowli N. Duyvendak, urodziła się dnia 13 lutego 1951 roku. Pani N. Duyvendak została współzałożycielką w 1949 roku stowarzyszenia Scandia - Stowarzyszenia Miłośników i Hodowców Ras Szpiców Skandynawskich.

Pan W.F. Holmes był również sędzią kynologicznym i np. oceniał elkhoundy na wystawie Crufts w 1959 roku, a zgłoszono wtedy 59 sztuk. Jego jednym z bardzo udanych importów do Anglii był RUGG av. Glitre, który na wystawie Cruft's z 1926 roku został najlepszym przedstawicielem rasy, zwycięzca w latach 1926-1930 i który to był championem Norwegii w 1923 i 1924 roku, a urodził się dnia 25 stycznia 1923 roku. Jego matka o imieniu Ch. GAUPA av Glitre była córką BJONN (który to był synem BOB i SENNY II), oraz JERVA av Glitre. Ch. GAUPA av Glitre pojawiła się na świecie dnia 31 marca 1920 roku w norweskiej hodowli pana Hemsen, a do Anglii została sprowadzona w wieku 6 lat, razem właśnie ze swoim synem RUGG av. Giltre. Jeden z jej synów o imieniu HEIKA pojechał do Ameryki i gdzie miał duży wpływ na rozwój rasy. Natomiast Ch. STRYX av Glitre,

który pojawił się na świecie 16 lipca 1924 roku jeszcze w Norwegii, jako syn DYRE av Glitre i Ch. GAUPA av Glitre zamieszkał w hodowli "of The Holm". Powyższe zdjęcie zostało opisane następująco; " STRYX ma duże znaczenie w psim świecie. Jest psem mocno zbudowanym i zamieszkał w słynnej hodowli pana Holmesa.

Ch. RUGG av. Glitre zamieszkał u mjr J.J. Hopkinsona, w hodowli "Of Pannal" i pozostawił po sobie sporo potomków. Ojcem Ch. RUGG av Glitre był DYRA av Glitre, który to także został ojcem BOB av Glitre, urodzonego 21 sierpnia 1922 roku. Natomiast BOB av Glitre,

którego matką była JERVA II av Glitre zamieszkał u G.J. Scovell, będącym  pierwszym prezesem British Elkhoud Society. BOB av Glitre także został ojcem. U G.J. Scovell rezydowały jeszcze THOR, który pojawił się na świecie 21 sierpnia 1922 roku u panny Waterhause i będący po Ch. WODEN i FREEDJA i któreog bratem z miotu był b. utytułowany Ch. THORVAH. Razem z THOR mieszkał też BJONN av Glitre, urodzony w styczniu 1924 roku, będący synem DYRA av Glitre i JERVA av Glitre. DYRA av Glitre natomiast był synem JACK i SENNY II, która to suka była również matką JERVA av Glitre.

Rodzoną siostrą BOB av. Glitre była BINNA av. Glitre, która zamieszkała u Dorothy Wood, która miała hodowlę "Tangley", ale szczenięta BINNA av. Glitre miała u pani Irwin po RUGG av Glitre z przydomkiem "Garrowby". Urodzony dnia 28 marca 1927 roku Garrowby HARALD zamieszkał ze swoim ojcem, u mjr J.J. Hopkinsona, natomiast jego rodzeńtwo- Garrowby HAAKON i Garrowby HANSA w hodowli "of The Holm".

DYRE av. Glitre i JERVA II av Glitre dnia 12 lipca 1923 roku zostali rodzicami NORA av Glitre, która to miała potomstwo z przydomkiem "Of The Fjiords", należącym do pani G. Powell. Córka Ch. WODEN i NORA av Glitre, urodzona dnia 16 kwietnia 1925 roku i nazwana INGA Of The Fjiords została w hodowli. Natomiast Ch. WODEN

                                                  

(i jego miotowy brat HAMAR), urodzony dnia 25 sierpnia 1915 roku, był synem WOLFRAM i THELMA i jako 10'cio latek został zgłoszony na wystawę Crufts 1925, przez G. Powell, u której zresztą urodził się i pozostał. Na wystawę Crufts 1915 w grupie Psów Zagranicznych ( Foreign Dogs ) zostało zgłoszonych 5 elkhundów, właśnie WOLFRAM, urodzony dnia 23 listopada 1910 roku, po LERO i FREDA i będącym w rękach pani B. Hopper, oraz cztery pozostałe, których właścicielem był mjr. A. Hicks Beach, o którym pisałam wyżej. A były to OLAN i jego brat OSET, ELF i KING THE SECOND, a elkhundy te pochodziły z jego hodowli, a on sam zainteresował się tą rasą już przed 1897 rokiem. G. Powell miała także psa, urodzonego dnia 8 listopada 1915 roku nazwanego Leyswood WOLF, wyhodowanego przez P.J. de Paravicini. Rodzicami Leyswood WOLF który został dwa lata później ojcem, byli SILVER i GILL. Na wystawie Crufts z 1915 roku grupę psów zagranicznych oceniał W.R. Temple, do którego należała niebieska Leyswood BLUE BELL, rasy chow chow, która jako pierwsza została championka tej rasy w Anglii.

We Francji najprawdopodobniej pierwszym zaimportowanym elkhundem była suczka ULVA Of The Holm (WILCZYCA Of The Holm). Została sprowadzona w 1934 roku i mieszkała u Księżnej Illynsky w Normandii. ULVA Of The Holm była już w ciąży, gdy opuszczała Anglię i krótko potem we Francji urodziła trzy szczenięta. Ona, jak i jej trójka synów spokojnie sobie żyła na zamku Beaumensil, nie pozostawiając jednak po sobie wiecęj potomków.

Również we Francji np. dnia 11 marca 1976 roku przyszło na świat w hodowli M. Terspstra rodzeństwo - MALUK Du Clos Parent (L.O.F. 128/33) i MIRKA Du Clos Parent (L.O.F. 131/35), a ich rodzicami byli VARGO Du Clos Parent i THYRA de la Fillonnaie, czyli były to początki tej rasy, zarejestrowanej w Klubie. Hodowla "de la Fillonnaie" była pierwszą zarejestrowaną hodowlą elkhundów we Francji i urodzona w tej hodowli BERTILDE  La Fillonnaie zamieszkała u pp. Doucelin. A nieco wcześniej, w latach 50'tych ubiegłego wieku, M. Courtneney-Gosling  importuje z Anglii sukę o imieniu BRITTA i która ma potomstwo po HEI Of The Holm, mieszkającym w hodowli "Riveland".

Natomiast VANN Du Clos Parent został ojcem w hodowli "Du Solei De Minuit", a jego partnerką została Bjorn'heims VESLA. Ich synem był JERV Du Solei De Minuit (L.O.F. 86/40), który przyszedł na świat dnia 14 maja 1974 roku, w hodowli należącej do pani A. Thiry i był w rękach pp. Bouchy.

We Francji zamieszkała też Sarek's VILJA, która przyszła na świat w szwajcarskiej hodowli, należącej do Monike Meier. Sarek's VILJA urodzona dnia 28 lipca 1985 roku była córką CAITO (G. Lindström) i BJÄLTRA (Söderbiom) i należała do Ivana Roberteau, a jej brat Sarek's VIKKI zamieszkał w Bazylei. Natomiast szwajcarska hodowla "Sarek" importowała elkhundy ze Szwecji z hodowli, należącej do G. Lindström, jak np. CAITO, urodzony dnia 28 sierpnia 1982 roku i będący synem GUBBEN i Norrforsens JENNI, oraz HJJA, która przyszła na świat dnia 19 maja 1986 roku w hodowli A. Alfredsson. Natomiast DARKA o nr rej. L.O.F. 2ELK 000336/00107 przyszła na świat dnia 18 kwietnia 1988 roku w hodowli należącej do Jean Pierre Ugolini, a zamieszkała u Bernarda Masse. Jej rodzicami byli VIVALDI SOLO Staderas i VENUS De La Pessiere Provencale.

Na światówkę, która miała miejsce w Wiedniu w 1996 roku został zgłoszony przez Claudie i Mireille Guinchan z Paryża - Vidsjas HIRVI, urodzony dnia 11 maja 1993 roku, którego rodzicami byli REX i Vidsjas MAIKEN, a pies ten urodził się w norweskiej hodowli należącej do Kyell Johnny Lundtveit .
W encyklopedii "Laurosse Du Chien", wydanej w 1974 roku we Francji

została umieszczona krótka charakterystyka, oraz standard rasy. "Jest to pies, który uczesniczył z Wikingami w ich wyprawach. Jest wytrwały, odważny i inteligentny. Elkhund to nie tylko tropowiec, ale jest także idealnym psem na niedźwiedzia.. Odnośnie umaszczenia tak napisano: " Różne rodzaje szarości, rozjaśnione na klatce piersiowej, brzuchu, łapach i spodzie ogona, z czarną maską. Jest czarna jednolita odmiana elkhunda, ale spotykana rzadko, jej wielkość jest nieco mniejsza od odmiany szarej...... ".

Na World Dod Show Paryż 2011 zostało zgłoszonych 7 elkhundów - 3 psy i 4 suki, wszystkie będące w rękach norweskich hodowców i właścicieli, jak np. rodzeństwo Korsboens ALBIN i Korsboens ASTI, urodzone dnia 3 maja 2010 roku, w hodowli Pettera Wilberga z Oslo, który także zgłosił ich matkę - Ch. Pie Hang F-F FENNI, urodzoną w 2006 roku. Anja Corneliussen zgłosiła dwa psy, do klasy użytkowej Gokstadhaugen's YR z 2009 roku, a do klasy championów Skinnemoens BETTAN, który przyszedł na świat w 2007 roku.

http://www.skinnemoenskennel.no/default.aspx?MenuID=15892

Natomiast w Szwajcarii pierwszy elkhund został zarejestrowany w 1946 roku, ale zaczęły być tam hodowane dopiero w 1958 roku i to sporadycznie

W Danii w latach osiemdziesiątych funkcjonowała hodowla "Elghuset", należąca do Jan Grube Hansen. Jej reklama ukazała się w 54 roczniku katalogu hodowców z 1989 roku.

A w niej czytamy "Wytrzymałe, naturalne i mogą być używane do polowań. Są czujne i przyjaźnie traktują dzieci. Nasze psy są duńskimi championami i mają wiele innych osiągnięć".

W hodowli "Elghuset" rodziły się szczenięta po rezydencie z tej hodowli - DKCh.EUZw. STORM, oraz DKCh,WW'85 Elghuset OMI i np. urodzeni dnia 14 kwietnia 1987 roku dwaj bracia Elghuset CATO i Elghuset CHARKO zamieszkali u Karin i Jens Nielsen z Danii. Elghuset CATO i CHARKO byli synami i wnukami DKCh.EUZW. STORM, ponieważ DKCh,WW'85 Elghuset OMI, która przyszła na świat dnia 29 kwietnia 1983 roku była córką DKCh.EUZW. STORM i DKCh. Bjerkedalen's MUSTI.

DKCh.EUZw. STORM przyszedł na świat w hodowli Erlanda Skjolas i był synem GNOM av. Reinsfjell i Tisleia TUSSI i pies ten pozostawił po sobie dużo potomstwa. Miał np. szczenięta z DKCh. Bjerkedalen's MUSTI, urodzone dnia 17 kwietnia 1987 roku, a ich córką została DKCh,KBHV-88 Elghuset DIXIE, która to została zgłoszona do klasy weteranów na europejską wystawę Kopenhada'97. Z ostatniego, lub przedostatniego miotu DKCh. Bjerkedalen's MUSTI pochodził Elghuset GEMIN, który pojawił się na świecie dnia 19 sierpnia 1988 roku i będący synem DKCh.EUZW. STORM i oczywiście DKCh. Bjerkedalen's MUSTI. Rodzeństwo NORV'96, NORV96,DKCh. Anebos ARON i DK,SCh. Anebos AQUILLA przyszło na świat dnia 28 sierpnia 1993 roku, w hodowli Bo T. Pedersena, będąc dziećmi bardzo utytuowanego Inter.Ch. DK,S,Ch. Bjerkedalens TJALFE i Elghuset HANDY. Natomiast Anebos ELMER, będący synem DKCh. Anebos ARON i DKCH. Elghuset KRAKA przyszedł na świat dnia 20 marca 1996 roku i zamieszkał u Chatlotte & Michaela Krog, którzy to stali się także właścicielami Elgdalen's CHILLI, urodzonej dnia 26 stycznia 1997 roku, u Michaela Thomsena i będącej córką DKCh.Inter.Ch. Elghuset GECCO i DKCh. NUGGI.

Ale wcześniej, norweskie elkhundy (po duńsku - norske elghunde) miał Eric Correl z Danii, leśniczy, który żył w latach w 1920 - 2015.
Również ponad pięćdziesięcioletnim stażem hodowli może się pochwalić baronowa Susan Boetzelaer, właścicielka słynnej holenderskiej hodowli " Of Riverland "

Na międzynarodową wystawę psów zorganizowaną w Hadze, dnia 21 września 1958 roku (w niedzielę) zgłoszono 20 elkhundów, a w konkurencji suk hodowlanych były dwie - KORA v.d. Waddenkust, należącą do Tj. Meisner, oraz FRAYA v.d. Elandhoeve, będącą w rękach M. Klomp.

Elkhundów z przydomkiem "Of Riverland", lub będących po psach z tej hodowli, zarejestrowano na wystawę w Hadze 16 sztuk. Najstarszymi zgłoszonymi były: Ch. Bamsehjem's AGE JW'52, WW'56, który to przyszedł na świat 13 lutego 1951 roku, w hodowli w której pozostał, a należała ona do N. Duyvendak. Jego rodzicami byli Olaf av Tallo, oraz Fourwents JANDA. Drugim psem był Ch. LEIF of Riverland WW'57,'58, urodzony 22 maja 1953 roku i będący synem MARTINI of Riverland i LULU of Lindvangen, pochodzącej z amerykańskiej hodowli, będącej w rękach Mary Litchfield Reid, która b. długo zajmowała się elkhundam. Podobnie długo hodowała elkhundy hodowla "Riverland" i na przykład trzydzieści lat później na Światową WPR Dortmund 1991 została zgłoszona FREA FLORA of Jagriejoma, urodzona 21 września 1989 roku i będąca córką Ch. DAKAR of Hoorngeschal i AIMEE ANNE of Riverland.  A jej hodowcą i właścicielem został Holender G. Boer. Ch. DAKAR Of Hoorngeschal pojawił się na świecie 30 kwietnia 1982 roku, będąc synem BELI i SELMA of Hoorngeschal, a jego właścicielem został J.U. Visser z miasta Sneek. Również synem Ch. DAKAR Of Hoorngeschal, oraz Ch. BABS fan 't Canterian był Lux.Ch. ANNUK fan 't Härznzerhof, urodzony w hodowli M.E. v. d. Schoot.

W tym samym czasie co "Riverland", w Holandii funkcjonowały takie hodowle jak np. "av Gladsheim", należąca do A. van der Steeg i bazująca na suce o imieniu LADA del Muso Nero. LASA del Muso Nero zamieszkała w hodowli, należącej do J.H. Cubels z Rotterdamu, a LIKHHI del Muso Nero to późniejsza hodowla " av Jostedalsbrä ". Hodowla " del Muso Nero " była w rękach pani E. Gravin van Bylandt.

Z nieco młodszej hodowli należy wymienić "van de Liskeshoeve", obecnie hodującą keeshundy i należącą do M.C.H. van Deursen-Gerardts, mieszkającej przy ulicy Liskesweg. Belg.Ch.98,Inter.Ch. GRAAF THIBOR THOR v.d. Liskeshoeve, urodzony 17 maja 1995 roku był synem Bundessiger,Zwyc.Europy'93 BARRI, który to poprzez ojca o imieniu ASUK był wnukiem GOLIATH van Dulkenstein i RAGNA v.d. Hekkesteeghe. Matką Bundessiger,Zwyc.Europy'93 BARRI była ELZA, której z kolei rodzicami zostali TOBIAS i BELOUSKA, która przedtem miała miot  z SOLO i dnia 22 grudnia 1982 roku z tego skojarzenia urodził się THIJS, a jego hodowcą był H.J.E.M. Veraart.

Natomiast ASUK miała tytuły wystawowe JW-W 82, oraz Lux.Championem. Starszym o dwa lata dla Belg.Ch.98,Inter.Ch. GRAAF THIBOR THOR v.d. Liskeshoeve, był BOS THE BEST v.d. Liskeshoeve, urodzony dnia 7 stycznia 1994 roku i pozostawiony w hodowli. Bracia ci, ze strony matki - QUIGEL, która była importem z Belgii prowadzili w rodowodach amerykańskie linie, a ich ojcem został Bundessiger,Zwyc.Europy'93 BARRI. Wracając do QUIGEL, to była ona córką SPOKELSE ZACHARIA von Ghent i Fromar ARIEL Of Stolthus, hodowli, która była w rękach Rosemary Martino (1934-2017), która to pani była ponad 40 lat hodowcą, a także została sędzią kynologicznym.

W hodowli "Laikahuset" została JW'82 NLCh. ANNUK FRA Laikahuset, pochodząca z pierwszego miotu urodzonego w hodowli, dnia 27 września 1981 roku i będąca córką NL.Ch. Venestein's RONALD i Inter.Ch. Venestein's LAIKA. Miotowy brat Inter.Ch. Venestein's LAIKA o imieniu Venestein LEIF urodził się dnia 10 października 1976 roku jako syn GOLIATH van Dulkenstein i TORRA of Elkwood i również zamieszkał w hodowli "Laikahuset". Bardzo utytuowanymi młodszymi braćmi Inter.Ch. Venestein's LAIKA byli BALTO Fra Laikahuse, NLCh.,VDHCh.,EUCh.86 BAMSE Fra Laikahuset, mieszkający u Lindy Klein-Sikkema z Holandii, oraz NLCh. BIRGER Fra Laikahuset. Tych trzech braci przyszło na świat dnia 26 grudnia 1982 roku, jako synowie KJEKK i Inter.Ch. Venestein's LAIKA.

Także na światową wystawę psów, również w Amsterdamie, ale zorganizowaną w 2002 roku, elkhundów zgłoszonych było 21 sztuk, z hodowli takich jak: "of Jageriejoma", "Varjdalens's", "Ravenstone", import z norweskiej hodowli "Fagerjorden's", "Enishida Shim ", czy włoska "Di Valcelesia". Była również zgłoszona Barbelka CALUSEK, będąca siostrą sprowadzonej do Polski Barbelka CYGANKA.

We Włoszech już w latach 70'tych ubiegłego wieku istniała hodowla "Dei Sette Laghi" ( po polsku "z Siedmiu Jezior" ), należąca do  Attilio Carlesso, a urodzony dnia 6 maja 1977 roku LASKO Dei Sette Laghi był synem AMILCARE i SAMANTHA. Attilio Carlesso był pierwszym we Włoszech hodowcą chińskich grzywaczy, oraz hodowcą pudli miniaturowych. Z bardziej współczesnych hodowli są "Trasinera" Paoli Masarati, oraz właśnie "Di Valcelesia", należąca do Claudii Mallarino, a WW, Inter.Ch.,D,PL,San Marino Ch. HOLLYBERRY Di Valcelesia, urodzony dnia 7 lipca 1998 roku, będący synem BRONKO i TRINA Di Valcelesia mimo zarejestrowania się na wystawę w Poznaniu 2006 rok nie zgłosił się na ring.

Elkhundy we Włoszech, podobnie jak i we Francji, od połowy lat 80'tych zrobiły się modne, ale we Włoszech moda ta nie trwała zbyt długo. W hodowli należącej do Francesci Tommasini dnia 1 kwietnia 1986 roku urodziło się rodzeństwo Ch. GOTTRIK i HEKLA, które pozostały w hodowli i będące dziećmi GUGNIR Lir i OKVIK Lir.

GUGNIR Lir i OKVIK Lir (która byla starsza) było rodzeństwem, których rodzicami zostali KAMOTY Lir i JEELLE De La Chance Auroy.

W periodyku C.I.R.N. nr - 1 październik 1992 roku ukazał się artykuł poświęcony norweskiemu szaremu elkhundowi i jämthundowi. Oprócz standardu rasy, komentarza do standardu, porównania tych ras, charakteru, zostały dane zdjęcia elkhundów Paoli Masarati - ROTILOSAS ISI i CIRCE Della Trasinera. U Paoli Masarati rezydowała BROTAS DORA, urodzona 26 kwietnia 1988 roku, jako córka fińskiego championa MOOSE, będącego synem Nord.Inter.Ch. MISKA i EMMA. Natomiast jej matką była Brotas AMI, zarejestrowana w szwedzkim Klubie w 1985 roku, jako córka championów Mosemyrens NOO, urodzonego dnia 14 września 1977 roku i KICKA. Rodzicami Ch. Mosemyrens NOO i jego 5 rodzeństwa zostali JCh.Ch. Mosemyrens KOLA, oraz  Fin.S.Ch. JONNI, która to pojawiła się na świecie w Finlandii w 1974 roku.

Z okazji Światowej Wystawy Psów Rasowych, zorganizowanej w Mediolanie w 2000 roku, został wydany okolicznościowy przewodnik ze 150 rasami, hodowanymi we Włoszech i w którym wymieniono 600 hodowców z nazwami ich hodowli.

Każda rasa zawierała ten sam układ informacji taki jak: zdjęcie przedstawiciela rasy, miejsce pochodzenia, cechy szczególne, dowód osobisty rasy, czyli krótki standard. W " Consigli " (porada) zostało tak napisane: "Jest dobrym towarzyszem rodziny, czystym, wiernym i czułym. Podobnie jak inni przedstawiciele ras nordyckich jest jednak zupełnie niezależny i uparty. Jego edukacja powinna być przeprowadzana konsekwentnie. "Isigenze" (wymagania) Futro powinno być szczotkowane, szczególnie w okresie wymiany. Może spokojnie mieszkać w mieście, ale wtedy wymaga wiekszego ruchu".
W tym czasie jak można przeczytać było zarejestrowanych 15 dorosłych elkhundów i żadnego szczenięcia. Nie zostały również podane nazwy hodowli, aczkolwiek istniała już wtedy jak np. "Valcelezia".

Rok 1989 był chyba przełomowym rokiem, jeżeli chodzi o ilość zgłoszanych na wystawę elkhundów, ponieważ w Europie od tamtej wystawy do tej pory, liczba ich występujących na wystawach zdecydowanie zaczęła się zmniejszać. Jeszcze na Światową WPR zorganizowaną w Kopenhadze, w dniu 18 czerwca 1989 roku zostało zarejestrowanych aż 32 sztuki, większość z Holandii. Na światówkę zorganizowaną rok później, w Brnie'90 nie zarejestrowano żadnego elkhunda, natomiast na europejskiej Wystawie Psów Dortmund'92, na Best in Show, w grupie V trzecie miejsce zajął norweski elkhund z Finlandii, o imieniu PENI.

Na Word Dog Show Mediolan'00 zgłoszono 5, w tym dużo wystawianego przez Mauro Saracini Ch. HOLLYBERRY Di Val Celesia, oraz cztery ze Szwajcarii, z tego trzy będące w rękach Elisabeth Henerasky, właścicielki znanej obecnie przede wszystkim z hodowli szpiców japńskich - "Enishida Shima", która to hodowla przeniosła się później do Francji. A były to MUGG Enishida Shima i MYNTHA Enishida Shima, urodzone dnia 13 maja 1996 roku, będące dziećmi Ch. BRONKO i CH. FROYA v.h. Hoorngeschal, która to także była zapisana razem ze swoimi dziećmi na tę wystawę. CH. FROYA v.h. Hoorngeschal pojawiła się na świecie 7 listopada 1995 roku, w hodowli należacej do A. van Setten i była córką Ch. WERNICK i TOSHII v.h. Hoorngeschal. Natomiast MUGG Enishida Shima i MYNTHA Enishida Shima pozostały w hodowli w której przyszły na świat. Czwartym zgłoszonym psem ze Szwajcarii, przez Lailę i Pantaleo Petruzella był WOLF Enishida Shima, który był bratem MUGG Enishida Shima i MYNTHA Enishida Shima. Ch. HOLLYBERRY Di Val Celesia i rodzeństwo MUGG Enishida Shima i MYNTHA Enishida Shima mieli tego samego ojca o imieniu Ch. BRONCO.

Piętnaście lat później na światówkę zorganizowaną w 2015 roku, ponownie w Mediolanie zgłosiły się tylko 4 elkhundy.

Natomiast w Polsce, na  VI Klubową Wystawę Szpiców i Psów Ras Pierwotnych, która miała miejsce we Wrocławiu w 1995 roku było zgłoszonych 6 elkhoundów, wszystkie będące w rękach pana Cholaszczyńskiego i była to jedyna klubówka, z tak dużą ilością zgłoszonych przedstawicieli tej rasy. A były to - VARG zgłoszony do klasy młodzieży, do klasy otwartej BOREK z Łosiowego Boru, do klasy użytkowej - AMANT z Łosiowego Boru, posiadający zaliczony w 1993 roku KonkursPosokowców i Dzikarzy, w klasie championów - AGAT z Łosiowego Boru, posiadający również zaliczony Konkurs Tropowców w 1992 roku. Do klasy honorowej był zgłoszony 8-mio letni wówczas Ch.PL BOSS. Jedyną suczką była AJKA z Łosiowego Boru, która również miała zaliczony Konkurs Posokowców i Tropowców  ( w 1994 roku ). A w roku 1993 było w Polsce zarejestrowanych około 20 sztuk.

Na 41 Krajową Wystawę Psów Rasowych zorganizowaną we Wrocławiu dnia 29 września 1991 roku było zgłoszonych 7 elkhundów: psy w klasie otwartej reprezentowali czterej bracia - AGAT, AMANT, APEL i ATOS z Łosiowego Boru, w klasie championów występował Zw. Świata BOSS, o nr championatu 4656, a w klasie otwartej suk były AJKA z Łosiowego Boru i jej matka BINNA av Suteras.

Pierwszymi egzemplarzami elkhunda zaimportowanymi do Polski były szaro-brązowy AS, który został sprowadzony z Norwegii pod koniec 1937 roku i który przeżył wojnę, a odszedł do krainy wiecznych łowów w 1946 roku. Był on w rękach profesora Bolesława Jabłońskiego, który miał później hodowlę łajek rosyjsko-europejskich "znad Willi".

Ale już parę lat wcześniej, czytelnik interesujący się psami, mógł się dowiedzieć o istnieniu tej rasy, z książki  "Nasze Psy, Vademecum Miłośnika Psa", wydanej w okresie międzywojennym, w 1933 roku w Wilnie i którego autorem był  podpułkownik Stefan Błocki, z działu - Tropowce - "W Norwegji hodują rodzimą rasę tropowca i używają go do polowań na łosie, renifery i cietrzewie (Elchund).

Odnośnie 1954 roku to w Oddziale warszawskim został zarejestrowany przez przedstawiciela ambasady - Józefa Giebułtowicza popielaty WO-VENN, który urodził
się dnia 11 marca 1953 roku, w hodowli Arne i Svae Oijordet. Jego matka o imieniu TUSSI wywodziła się z hodowli "av Suteras", a tej samej hodowli pochodziły BINNA
av Suteras, urodzona w 1988 roku, oraz TUSSA av Suteras, urodzona w 1997 roku, a obie suczki zostały sprowadzone do Polski przez pana Cholaszczyńskiego. Ojcem WO-VENN był NCh. STEIG av Jarlsberg, który to urodził się w norweskiej hodowli, należącej do panny Gerd Berbom, sędziego, będącej wysokiej klasy specjalistką od oceniania elkhundów. Rodzicami NCh. STEIG av Jarlsberg byli NCh. GREI av Kirkemo i N.Ch. ANNA Of The Hollow, która to była córką Ch. MIRKEL of The Hollow i poprzez jego syna (Ch. WYTHALL) była prawnuczką Ch. RUGG av Glitre, ponieważ Ch.MIRKEL of the Hollow była córką Ch. WYTHALL. Matką N.Ch. ANNA Of The Hollow, która urodziła się dnia 7 marca 1938 roku została SHIAN Of The Hollow. Champion BAMSE av Jarlsberg, urodzony 5 września 1944 roku był natomiast synem Elgstolens BUSTER, a jego matka została N.Ch. ANNA Of The Hollow. Ch. BAMSE av Jarlsberg wygrał wystawę w Norwegii, przed zaimportowaniem do Anglii. Później powrócił do Norwegii ze swoją właścicielką.

Natomiast WO-VENN podczas IV Warszawskiej Wystawy psów rasowych, która miała miejsce 2 czerwca 1957 roku od sędziego Lubomira Smyczyńskiego zdobył ocenę bardzo dobrą i w sprawozdaniu z tej wystawy napisano -
"Po raz pierwszy w dziejach wystaw psów w Polsce wystawiono również jednego elkhunda, ciekawe, czy ta norweska rasa reprezentowana dość licznie na wystawach zachodnio-europejskich zyska u nas amatorów hodowli". Z perspektywy minionych dziesięcioleci można powiedzieć, że było to pytanie retoryczne i odpowiedź powinna była brzmieć- NIE. Dopiero po 60-ciu latach zaistniała szansa na szerokie rozpropagowanie rasy w Polsce.

Rysunek zamieszczony wyżej ukazał się w książce "Psy Rasowe", wydanej w Warszawie w 1960 roku. Ta, oraz grafiki innych 141 ras wraz z krótkim opisem, zostały wykonane przez Mikołaja Szklara. "ELKHUND Norweski pies należący do grup północnych szpiców, używany do polowań na łosie. Sierść posiada krótką i gęstą, maści ciemnoszarej. Wzrost jego wynosi około 52 cm, waga - około 20 kg".

Na międzynarodowe wystawy w Opolu i Poznaniu w 1980 roku zostały zgłoszone elkhundy do klasy otwartej - pies LUCKY of Carmarthen, urodzony w 1975 roku, będący synem Scoutbeck EBOR oraz Moonlight MARY (i który pochodził z angielskiej hodowli), oraz BIENJA, urodzona 20 kwietnia 1978 roku i będąca córką SIVAR Of Elkwood i BJORNA. Były one w rękach Kurta Richarda z Hamburga, który zostawił sobie w hodowli ANUSCHKA v.d. Ortelsburg będącą właśnie ich córką i który w 1981 roku uzyskał Ch.D dla swojego psa LUCKY of Carmarthen ARCHIBALD v.d. Ortelsburg, będący miotowym bratem ANUSCHKA v.d. Ortelsburg, został ojcem ARTHUR v. Dornenhain, Który to przyszedł na świat dnia 29 kwietnia 1984 roku, w hodowli należącej do Bernhaida Schneider. Jego matką została JÄNTA. Starszym o rok bratem ARTHUR v. Dornenhain był BARABAS v. Dornenhain, urodzony dnia 29 maja 1985 roku, który zamieszkał w Szwajcarii. Natomiast CLARISSA v. Dornenhain, która pojawiła się na świecie 2 września 1987 roku i zamieszkała we Włoszech u Elviry Storai, była córką DKCh.EUZw. STORM i JÄNTA, pochodzącej po Tjärbackstrandis KIM i Fjellskogen's DUCKE zaimportowanych ze Szwecji do Niemiec. Nazwa przydomka "v. Dornenhain" należącego do Bernhaida Schneider obecnie określa polskie miasto Szczytno, które przed wojną należało do Niemiec. Rodzina Schneiderów na Mazurach mieszkała już w XIX wieku, a od 1923 roku przy ulicy przy Dickmannstrasse w Dornenhain (Szczytno). I najprawdopodobniej potomek wywodzący się z tej linii geanalogicznej został hodowcą elkhundów szarych.

Na warszawską wystawę zorganizowaną w dniach 9/10 kwietnia 1988 roku została zgłoszona para elkhundów, jak napisano w katalogu – „Norweski Pies na Łosie Wilczasty„, w grupie " Psy Gończe na Grubą Zwierzynę ". Para ta była sprowadzona z Finlandii do Polski, już jako dorosła, a były to RAIKU, który przyszedł na świat 5 lipca 1984 roku, będąc synem REKU i PIRI i zamieszkał w Warszawie u Henryka Ludwiczaka. Natomiast wilczasta KAISU, która przyszła na świat dnia 21 czerwca 1985 roku, zaimportował Janusz Święcicki z Michałowic. KAISU była córką Kruunupaan KASSY i pochodziła z hodowli, która zajmowała się także karelskimi psami na niedźwiedzie, oraz fińskimi szpicami. Po RAIKU Harmaa i po KAISU, dnia 22 grudnia 1988 roku urodził się pierwszy miot polskich elkhundów, pod przydomkiem "Hauho", a szczenięta nazwano imionami zaczynającymi się na literę "A", np. ATOS Hauho, który u pana Marka Sokulskiego żył sobie 11 lat. ATOS Hauho, w domu wołany BOS miał zostać ojcem, a jego partnerką była AJKA z Łosiowego Boru ( która jest widoczna na drugim planie ), Miotowym bratem ATOS Hauho został wilczasty AIMO Hauho, który pozostał w hodowli.

ale z krycia tego szczeniąt było.

Nazwa przydomka  "Hauho" oznacza gminę położoną w Finlandii i jest to punkt centralny położony w odległości mniej więcej takiej samej od miejsca zamieszkania dla każdego mieszkańca kraju.
A panowie Ludwiczakowie byli również myśliwymi, natomiast pan Michał hodował jagdteriery z przydomkiem "Ludwiczaka".

i oba te pieski o imionach RENI i WIKI dożyły sędziwego wieku.

W maju 1997 roku pan Michał zaimportował ze Szwecji suczkę o imieniu KITTA, która to miała zostać założycielką hodowli. Niestety, została ona skradziona z posesji i jak wspomina pan Michał, sprzedana za grosze pod wystawą na Służewcu. Ludzie, którzy ją kupili przez 9 lat nie byli świadomi, że jest ona rasowa i dopiero będąc na wystawie psów zorientowali się, co mają w domu. Poprzez Związek skontaktowali się z panem Michałem, ale do spotkania nie doszło, ponieważ KITT'y nabawiła się choroby odkleszczowej i zeszła z tego świata.

Parę miesięcy po kradzieży KITTA, w grudniu 1997 roku pan Michał zaimportował następną suczkę - Barbelka CYGANKA, z angielskiej hodowli należącej do Barbary Bargańskiej. Ojcem CYGANKA był I'M A VIKING ze słynnej hodowli Ravenstone. Natomiast rodzicami Ch. Ravenstone I'M A VIKING byli: Eskamere SOLO At Ravenstone (będący synem Trollelgen's MAGGI) i Ravenstone MARJORIE FAIR, która to była po imporcie Ch. Windy Cove KIVA's LUCKY CHARM, urodzonym w amerykańskiej hodowli, należącej do Joe i Marie Peterson z Teksasu. Ch. Windy Cove KIVA'S LUCKY był synem norweskiego importa do USA - NOR & AM.Ch RASIN KIVA i Am.Ch. Windy Cove AUTUM N CHARM. Natomiast Ch. Ravenstone I'M A VIKING urodził się dnia 4 października 1992 roku i pozostał w hodowli, w której przyszedł na świat.

Miotowe siostry Barbelka CYGANKA, Barbelka CZAJKA i Barbelka CALUSEK, urodzone dnia 1 października 1997 roku, były po Barbelka AMOREK, która to przyszła na świat dnia18 stycznia 1995 roku, jako córka Ch. ANTON av Eskamere, będącego importem z Norwegii. Jej matką została  Eskamere YARLA At Barbelka, urodzona dnia 14 marca 1992 roku i będąca bazową suką hodowli "Barbelka". Wgłębiając się dalej w rodowód Eskamere YARLA At Barbelka dochodzimy poprzez jej matkę ( Rosabare KATIE) do hodowli Trollelgen's, z której to wywodził się jej dziadek, importowany do UK - Trollelgen's SIGUR. Z tej norweskiej hodowli "Trollelgen's" także pochodził pradziadek TUSSA av Suteras, (sprowadzonej do hodowli "z Łosiowego Boru ") o imieniu Trollelgen's LEVIS, zarejestrowany w NKC w 1987 roku. Eskamere YARLA At Barbelka ze strony ojca, była córką Eskamere SOLO At Ravenstone, norweskiego importa, będącego synem NOR.S.Ch. SLASKEN i Trollelgen's MAGGI. NOR.S.Ch. SLASKEN przyszedł na świat 8 kwietnia 1982 roku jako syn RUSKEN i BELLA. Z hodowli "of Eskamere" należącej do A. Heward i H. Wreschner wywodziła się pozostawiona w hodowli Ang.Can.Ch. GERDA of Eskamere, urodzona 10 kwietnia 1963 roku. Jej rodzicami zostali Ch. MUSTI of the Holm, urodzony 29 lutego 1960 roku (o. USTI of the Holm, m. Friochan  ERLA) i Ch. SOLVEIG OF Eskamere, która to pojawiła się na świecie 26 stycznia 1960 roku, będąc córką Ch. Ravenstone GUNNAR i Toelsuba GERDA.

Barbelka CYGANKA jednak nie doczekała się dzieci, mimo, że były w tym kierunku poczynione kroki, co zresztą widać na poniższym zdjęciu.

W periodyku "Mój Pies", czerwiec 2006 nr 6 (177), ukazującym się  w Polsce od 1991, roku pojawił się artykuł pt. "Pomocnik wikingów", autorstwa pani Urszuli Charytonik, która przy tworzeniu tego tekstu skorzystała z pomocy Michała Jabłońskiego.

Zdjęcia dane do tego artykułu przedstawiają paroletnią Barbelka CYGANKA.

Do Gdańska, Beata Kołodziejska sprowadziła elkhunda, urodzonego w 2001 roku o imieniu - RAVI Elgjakten's, z norweskiej hodowli istniejącej od 1996 roku i należącej do Erling Lagesen. Natomiast "Elgjakten's" z norweskiego oznacza dosłownie „Polowanie na łosia".
Z tej samej hodowli zaimportowano do Czech, do Mucalíková Ludmily ELI EXELLENT Elgjakten's, urodzoną w 2010 roku. Na poznańską światówkę do klasy championów została zgłoszona Inter.Ch. TARA I av. PRAHA, urodzona w Norwegii dnia 30 czerwca 2003 roku, w hodowli należącej do Helge Nygard, o nr rej. Clp/NLS/1. Jest ona pierwszym przedstawicielem tej rasy zarejestrowanym w Czechach. Jej rodzicami zostali REX I av Lygnamo, urodzony w Norwegii i Elgjakten's TANJA. Właściciel tej suczki, pan Pavel Stangi ma również psa tej rasy o imieniu Tjelderase’s Cc.AKIR Av Pisek, urodzonego w 2005 roku i zarejestrowanego pod nr Clp/NLS/2. W hodowli „Excellent Elgjakten’s„, należącej do pp. Ladislavy Kašparovej i Pavla Štangl przyszło na świat już parę miotów elkhundów, a Ch.CZ ARGO EXELLENT Elgjakten's, urodzony dnia 5 czerwca 2006 roku, jako syn norweskiego NUCH Trollelgen's IVER i Inter.Ch. TARA I av PRAHA, został zgłoszony na MWPR Opole w 2009 roku.

W czeskim periodyku kynologicznym "PES Pritel Cloveka" nr 10/81, ukazała się krótka wzmianka ze zdjęciem, pt. "Elkhound - pies na łosie", w ktorej mi.innymi napisano: "Najstarsza informacja o udziale elkhounda na wystawie jest z Anglii, gdzie był przedstawiony w 1878 roku w kategorii psów zagranicznych i podobno nie wzbudził większego zainteresowania. Nie było to całkowitym zaskoczeniem, ponieważ Anglikom taki pies z zakręconym do góry ogonem musiał się wydawać podejrzany".

Do poznańskiej hodowli "Walhalla" założonej w 2004 roku, hodowli łajek zachodniosyberyjskich, należącej do Ewy Zgrabczyńskiej i Rafała Adamczaka, przyjechała z Norwegii dorosła suczka rasy elkhund szary, ale ona również nie pozostawiła potomków.

Ale w Polsce wielkim propagatarem tej rasy był pan Teodor Cholaszczyński, myśliwy, hodowca posokowców hanowerskich, ale także 6 krotny Mistrz Polski w strzelectwie myśliwych, zapalony wędkarz z kutrów na morzu i który jako pierwszy zdecydowanie przybliżył tę rasę polskim kynologom.

W tej obecnie byłej już leśniczówce przychodziły na świat szczenięta z przydomkiem "z Łosiowego Boru", należącym do pana Teodora, a teraz mieści się tu Ośrodek hodowli i Reahabiliacji Zwierząt przowadzony przez Uniwersytet Przyrodniczy Wrocław.

Pierwszym importem Teodora Cholaszczyńskiego była BINA I, ale suczka ta w roku 1987 została ukradziona, tak więc nie zdążyła nawet mieć swojego potomstwa. Natomiast Ch. BOSS, który przyszedł na świat dnia 9 maja 1983 roku w norweskiej hodowli należącej do Oddvar Nagelhus, został przez pana Teodora zaimportowany jako dorosły już pies. Jego rodzicami zostali Ch. LISTON, będący synem Ch. RAGG (nr ksiegi 2250/69) i Elgsoa TOPSY. W 1985 roku BOSS uczestniczył na wystawie w Norwegii, natomiast w Polsce pokazał się po raz pierwszy w Poznaniu w 1989 roku zdobywając od razu tytuł Zwycięzca Rasy. Ch. BOSS uzyskał następujące tytuły wystawowe - Ch.Zw.PL,Zw.Rasy,CACIB,Zw.Świata Dortmund'91. W karcie wartości hodowlanej psa kwalifikujacej ostatecznie do hodowli, miał m.innymi napisane: "O silnej budowie, zrównaważony, w kondycji hodowlanej, wzrost w normie, format kwadratu...., bystry, żywo reagujacy na bodźce.....pies polujący, po egzaminach łowieckich w Norwegii".

Na wystawę poznańską w 1994 roku zostały zgłoszone 3 elkhundy, wszystkie pana Teodora. A były to w klasie championów jedenastoletni Ch. BOSS, którego widać na końcu i jego dwaj synowie w klasie otwartej - czteroletni AGAT z Łosiowego Boru i trzyletni BOREK z Łosiowego Boru.

Natomiast partnerka BOSS o imieniu Ch.PL BINNA av Suteras urodziła się dnia 28 czerwca 1988 roku w hodowli Christian Garde, a championat Polski uzyskała w 1993 roku. Jej rodzicami byli HVITLABB i TUSSA av Suteras, zarejestrowana w Klubie w 1984 roku i której ojcem został BURMANN, będący synem BURMAN av Suteras i TOPSY av Suteras. Natomiast TUSSA av Suteras matką została SORRY av Suteras. Jej rodzicami, czyli dziadkami TUSSA av Suteras zostali HAUKO av Jeskef Jell, zarejestrowany (z nr 02991/75) i TUSSI av Suteras.

W pierwszym miocie urodzonym 7 czerwca 1990 roku w hodowli "z Łosiowego Boru" i będącym po Ch. BOSS i BINNA av Suteras, było 6 szczeniąt, w tym 4 pieski. Szczenięta dostały imiona zaczynające się na literę "A" i były to ATOS z Łosiowego Boru, AGAT z Łosiowego Boru, AMANT z Łosiowego Boru, APEL z Łosiowego Boru, oraz AFRA z Łosiowego Boru i AJKA z Łosiowego Boru, która na wystawach zawsze była doskonała. W opisie miała " Drobniejsza, w pełni rozwinięta....kłąb zaznaczony, grzbiet prosty, szeroki, krótki, klatka głęboka, skóra przylegająca, umaszczenie typowe, próby polowe II stopnia". AJKA z Łosiowego Boru

nie pozostawiła po sobie potomstwa, ponieważ zginęła tragicznie w młodym wieku. Ona i jej bracia ATOS z Łosiowego Boru i AGAT z Łosiowego Boru

pozostali w hodowli i zostali zgłoszeni do klasy młodzieży na Światową WPR Dortmund 1991 rok. Ich konkurencją był ALV von der Wolfsgrube, o którym dalej piszę. Natomiast w klasie młodzieży suk, to oprócz AJKA z ŁosiowegoBoru były AVENA VENUS van de Kilstroom i AIKA von der Wolfsgrube, będąca rodzoną siostrą ALV von der Wolfsgrube. Został również zgłoszony do klasy championów Ch. BOSS, a oprócz niego byli też dwaj bracia NLCH.LuxCh.VDH.Ch. BAMSE Fra Laikahuset i NLCh. BIRGER Fra Laikahuset, oraz DtCh.VDH.Ch. ALPH ut'm Suerland, który to był w rękach Waltrauda Dross.

Następne, drugie szczenięta elkhundów w hodowli, oraz drugie po Ch. BOSS i po BINNA av Suteras urodziły się rok później, dnia 17 czerwca 1991 roku.

W miocie tym były BINNA II z Łosiowego Boru, która święciła triumfy na holenderskich ringach, oraz jej bracia - BAMSE z Łosiowego Boru, BJORN z Łosiowego Boru, BAS z Łosiowego Boru, BIM z Łosiowego Boru i BOREK z Łosiowego Boru, który występował na wystawach w Hanowerze w 1991 roku, Warszawie i Poznaniu w 1992 roku, zdobywając zawsze oceny doskonałe. Opis hodowlany miał następujący: " Zrównoważony, kondycja robocza/wystawowa...Kłąb zaznaczony, grzbiet lekko opadający, klatka głęboka, lekko podkasany... Dyplom z konkursów I stopnia ".

BOREK z Łosiowego Boru docelowo zamieszkał z Niemczech u pp. Antona i Rity Kohl z Trebitz, gdzie miał potomstwo z AISCHA vom Krähwebergut, pozostawioną w hodowli i zarejestrowaną przez pp. A.R. Khol w niemieckim Klubie w 1991 roku. AISCHA vom Krähwebergut była wnuczką miotowego rodzeństwa - ANKA Suerland oraz ALPH UT'M Suerland, ponieważ jej ojciec - ALV von der Wolfsgrube był synem właśnie Dt. VDHCh. ALPH UT'M Suerland. Rodzeństwem ALV von der Wolfsgrube były AIKA von der Wolfsgrube i ALU von der Wolfsgrube, który miał szczenięta w hodowli "aus dem Svealand", należącej do Petera Bajonczak. W 1995 roku championa Niemiec i VDH wywalczył ARNE aus dem Svealand, urodzony dnia 1 stycznia 1993 roku i będący synem ALV von der Wolfsgrube i ANJA.

U Rity Khol zamieszkała później ARIA FRA Ueglehuset, która uzyskała championat Niemiec w 1995 roku. Jej matka - ANKA UT'M Suerland miała właśnie potomstwo z przydomkiem "Uegelehuset", należącym do Ingrid Zehnhausen. Ch. ARIA FRA Uegelehuset, która przyszła na świat dnia 25 stycznia 1991 roku, będąc córką Koimyras TAIKO, (który to urodził się w Norwegii) swoje potomstwo miała z przydomkiem "Krähwebergut", jak np. dnia 14 grudnia 1992 roku. Ojcem urodzonej wtedy i pozostawionej w hodowli AISCHA vom Krähwebergut został ALV v. d. Wolfsgrube. A w miocie tym były jeszcze np. ANJUK vom Krähwebergut i ANJI vom Krähwebergut.

Młodszym rodzeństwem AISCHA vom Krähwebergut były np. BLACKY vom Krähwebergut, BOREK II vom Krähwebergut, oraz BINNA III vom Krähwebergut, która przyjechała do Polski. a rodzeństwo to przyszło na świat dnia 14 marca 1995 roku. Później, pół roku później, dnia 31 października 1995 roku urodził się CHARLY vom Krähwebergut, urodzony, a rodzeństwo pochodzące już z ostaniego miotu AISCHA vom Krähwebergut, o imionach DASTIN i DELTA QUEEN vom Krähwebergut przyszło na świat 10 kwietnia 1996 roku.

Ch. ARIA FRA Ueglehuset, przyszła na świat dnia 25 stycznia 1991 roku, będąc córką ANKA UT'M Suerland. Rodzeństwo ALPH i ANKA UT'M Suerland pojawiło się na  świecie dnia 21 sierpnia 1986 roku w niemieckiej hodowli H.J. Werthmanna. Ich rodzicami zostali STORM (DKK 37811/82) i Ch. Elk's BIENIE, która championat Niemiec uzyskała w 1987 roku. Nazwa "Elk" po polsku znaczy - łoś, a przydomek "Elk's" należał do p. Vinkovic. Zwycięzca Europy Elk's BIENE i jej siostra Elk's BIANCA urodziły się dnia 24 grudnia 1983 roku, jako córki Venestein's WASCO i Reinwald HELGA.

Natomiast BOREK z Łosiowego Boru mieszkając jeszcze u Teodora Cholaszczyńkiego, posiadał tytuł Dt.Bsg. 94 pokazał się w 1996 roku na wystawach w Dortmundzie, w Leipzigu i w Bernbung/Saale.

W 1998 roku tytuł Ch.VDH uzyskał ASKO, który był psem z certfikatem użytkowości. Urodził się dnia 3 września 1991 roku, w norweskiej hodowli należącej do Odd Dalum, a zamieszkał u Karla Schürmann. Rodzicami tego psa byli JERV i TANITA. U pana Karla wcześniej mieszkała BINNA Slettvola, urodzona w Norwegii i która championat Niemiec uzyskała w 1983 roku.

Natomiast w 2001 roku tytuł championa VDH zdobył DCh.DCh.Klub RAGG ved Paddedammen, będący w rękach Brithe Gericke. Pies ten przyszedł na świat dnia 26 maja 1997 roku, w hodowli Irene Monrad i był synem Ch. Los Klangens BJÖNN i Ch. BUDELA av. Lirebu.

Dnia 23 sierpnia 2002 roku w hodowli H.J Werthmann urodził się SUERLAND  von Werthmann's, będący synem OLAV ARVID Trollelgen i AKIR'y von der Wacholderheide. W miocie tym było w sumie 8 szczeniąt, 6 psów i dwie suki. Rodzeństwo ARGO von der Wacholderheide, ALEXA von der Wacholderheide, oraz AKIRA von der Wacholderheide przyszło na świat u Georga Balser, dnia 9 kwietnia 2000 roku, będąc dziećmi ARNE aus dem Sveland i CORA von der Wolfskaute. OLAV ARVID Trollelgen natomiast był synem Försdölens BALDER'a i Trollelgen's NORMA i był importem z hodowli Olafa Per.

W 2003 roku na międzynarodową wystawę w Dortmundzie zostało zgłoszonych aż 12 elkhundów, z czego 7 psów. Do klasy championów - Inter.Ch. HOLLYBERRY Di Valcelesia i Dt.Ch. RAGG ved Paddedammen, a do klasy otwartej zostały zapisane: duński CAIRO, urodzony dnia 24 kwietnia 2001 roku u Lis Inge Arnkjer, będący synem MANGOS'a i TANYA, Ravenstone BERSIN KRISEN, OLAV ARVID Trollelgen, Barlestone YARLE Av Naraena, urodzony dnia 28 września 2001 roku, w angielskiej hodowli B.T. i E.V. Nichols. Jego rodzicami zostali Barlestone VOSSE i Barlestone PAULA, a pies ten zamieszkał w Niemczech, u Sharman M.J. Leics, który zaimportował z Anglii także ELSA Naraena. Suka ta urodziła się dnia 20 kwietnia 2001 roku, jako córka Naraena EINAR i TAJGA av Elgaskogen, w hodowli E. Voss.

Na wystawie Crufts 1996 grupę Hound wygrała Ch. Barlestone  CRYSTAL, urodzona dnia 20 maja 1993 roku i pozostawiona w hodowli. Jej rodzicami zostali Ch. ANTON av Eskamere i Ch. Barlestone WANDA, która to pojawiła się na świecie dnia 9 maja 1987 roku, będąc córką  Barskimming SVEN i Barlestone MAGS. Urodzony dnia 5 stycznia 1982 roku Barskimming SVEN pochodził z hodowli należącej do M. McDonald, która już w 1967 roku hodowała elkhoundy i był on synem HARITH SVEN Of Norsegrey i Barskimming STARITA. Rok wcześniej, niż urodził się Barskimming SVEN, na wystawie Crufts z 1981 roku, suka Barskimming TIA wywalczyła CC, a  pojawiła się na świecie w 1979 roku, będąc córką Barskimming SILVER GIRL.

Wgłębiając się dalej w rodowód Ch. Barlestone  CRYSTAL, to jej babka, czyli Barlestone MAGS przyszła na świat dnia 27 maja 1984 roku, jako córka Barlestone DANE i Norsegrey KONNI. Barlestone DANE urodził się w 1978 roku i pozostał w hodowli E.V.D. Lewis, mieszkającej wtedy w miejscowości Barlestone i która od 1982 roku wystawiała swoje elkhundy pod nazwiskiem E.V.D. Nichols.

Ale wracając do Niemiec to elkhundy były już tam dawno znane. W latach siedemdziesiątych istniała hodowla " Kingsfjord", należąca do Maxa Fischer. AXEL v. Kingsfjord, który był w rękach Irmy Mummelthey zamieszkałej w Berlinie, przyszedł na świat 14 czerwca 1971 roku, jako syn ALF v. Kotofjell i DIXIE v. Suteras.

W berlińskim katalogu z 1976 roku dana była informacja o rasach zarejestrowanych w niemieckim Klubie psów północnych, a były to jämthund, który różnił się budową od elkhunda, alaskan-malamute, siberian-husky, grönlandshund, samoyede, elchhund, karelischer bärenhund, oraz finnenspitz.

Prawie 50 lat wcześniej, w czasopiśmie " Mój Pies " nr 6/1933, w dziale "U Naszych Sąsiadów" Niemcy, ukazał się przedruk z ilustrowanego, poświęconego kynologii dwutygodnika "Der Hunde" nr 5 z 15 marca 1933 roku. Zeszyt rozpoczynał artykuł: "Norweski szpic - rasa przyszłości " - Rasa rozpowszechniona w Anglii - obecnie zwrócono na nią baczniejszą uwagę w Niemczech. Oficjalny wzorzec norweski określa psa w następujący sposób: .." i został podany standard, może trochę bardziej ogólny niż w katalogu Crufts z 1925 roku.

Również w Der Hunde nr 13 z dnia 30 lipca 1935 roku w dziale "U naszych sąsiadów" ukazał się poniższy tekst:

Córka BORK z Łosiowego Boru i AISCHA vom Krähwebergut, urodzona dnia 7 czerwca 1995 roku, o imieniu BINNA III Krähwebergut przyjechała do Polski, do hodowli "z Łosiowego Boru", w której to hodowli miała swoje szczenięta.

Natomiast trzeci miot BINNA Av Suteras, który był jej zarazem ostatnim, urodził się dnia 25 lipca 1992 roku. Czwórce szczeniąt, których ojcem został ponownie Ch.PL BOSS, hodowca nadał imiona: EGER z Łosiowego Boru, EDEN z Łosiowego Boru, EDI z Łosiowego Boru, oraz ERA z Łosiowego Boru.

Po paru latach w hodowli przyszedł na świat następny miot szczeniąt, oznaczonych imionami; GROM, GNOM, GUCIO z Łosiowego Boru, oraz GIZA, GIZELA, GRACJA i GRETA z Łosiowego Boru. Rodzicami tych szczeniąt, urodzonych dnia 10 września 1998 roku zostali VARG oraz BINNA III Krähwebergut.  W następnym roku, dnia 21 kwietnia 1999 roku po tej samej parze rodzicielskiej pojawiło się ich potomstwo nazwane - HUGO, HAKUN z Łosiowego Boru, który zamieszkał u pana Wincentego Magnowskiego, zdobywając tytuł Ch.PL.

Jak wspomina Katarzyna Matusik, właścicielka archiwum fotograficznego z którego pochodzi właśnie zdjęcie HAKUN, to był on jedynym przedstawicielem elkhunda na wystawie zorganizowanej w Krakowie w 2002 roku, zdobywając wtedy tytuły CACIB i Zwycięzcy Rasy.
Rodzeńswem HAKUN z Łosiowego Boru były HOSS, oraz HOSSA, HANNA i HULLA z Łosiowego Boru. W 1999 roku w Polsce było zarejestrowanych w sumie 8 elkhundów, oraz 1 miot, natomiast rok później - 10 sztuk i także jeden urodzony miot. W latach 2002 do 2003 były tylko 3 dorosłe, a w 2004 roku zarejestrowano w Polsce w sumie 4 elkhundy.

Szary VARG, będący synem Ch.TUSS i TERRI pojawił  się na świecie dnia 24 kwietnia 1994 roku, w hodowli p. Knuta. Następny miot szczeniąt, urodzonych w hodowli przyszedł na świat dnia 28 lipca 2000 roku. Rodzicami pięciu szczeniąt zostali VARG i TUSSA Av Suteras i były to FIORD z Łosiowego Boru, FURBO z Łosiowego Boru, FUGO z Łosiowego Boru, FIGIEL z Łosiowego Boru, oraz FAMA z Łosiowego Boru. Ich matka - TUSSA Av Suteras, urodzona w 1997 roku jest na poniższym zdjęciu z panem Teodorem,

a była ona córką ROKKY i JASSI. I to TUSSA Av Suteras miała ostatnie szczenięta urodzone z przydomkiem "z Łosiowego Boru" w 2002 roku. W rodowodzie tych szczeniąt występowały takie znane hodowle jak: "Jageren's", "Elgkollen's", czy "Trollelgen's".

Powyższy artykuł "Norweski elghund szary", ze zdjęciem wypoczywajacego BOSS'a ukazał się w kynologicznym dwumiesięczniku "PIES" nr 5-6 (241-242) z 1993 roku i którego autorem był Teodor Cholaszczyński.
Również w periodyku "PIES" nr 6/1994 rok Teodor Cholaszczyński zamieścił swoje reminiscencje z konkursu pt. "Krajowy Konkurs Posokowców i Tropowców". W Konkursie Tropowców brała udział para elkhundów.

Były to AJKA z Łosiowego Boru i APEL z Łosiowego Boru, które uzyskały dyplom III stopnia, suka 68, a pies 66 punktów.
Zdjęcia elkhundów pana Teodora pochodzą z prywatnego archiwum Romana Cholaszczyńskiego, który to był jak już wspominałam właścicielem BARRY'ego. Elkhund ten przyszedł na świat w kwietniu 1998 roku, a odszedł w sierpniu 2014 roku, osiągając piękny wiek - 16 lat.

Po śmierci Teodora Cholaszczyńskiego, która miała miejsce 3 listopada 2000 roku (w dzień Świętego Huberta, patrona myśliwych), dnia 3 lipca 2002 roku urodził się ostatni miot elkhundów z przydomkiem "z Łosiowego Boru", u syna hodowcy - Waldemara Cholaszczyńskiego. Rodzicami GIN'y z Łosiowego Boru (o nr tatuażu 23R) i GAMM'y z Łosiowego Boru (24R) zostali VARG i TUSSA Av Suteras.

W periodyku PIES nr 4/2007 ukazał się artykuł pt. "Norweski szary pies na łosie", pióra Ewy Zgrabczyńskiej, która razem z Rafałem Adamczakiem hodowała łajki zachodniosyberyjskie z przydomkiem "Walhalla". Oprócz ogólnego omówienia rasy, jej charakteru i eksterieru, autorka sporo miejsca poświęciła suczce o imieniu RONJA, która już jako dorosła zamieszkała razem z autorką w Polsce. Do artykułu zostały dołączone jej zdjęcia, włącznie z pierwszą stroną okładki.

Musiało upłynąć trochę czasu, żeby w Polsce ponownie pojawił się elkhund. A mianowicie, dnia 21 listopada 2014 roku w hodowli "Dandee", przyszła na świat VALOR REBEL QUEEN, o domowym imieniu BEYLA, która jako 11 tygodniowe szczenię zawitała do Polski, do Joanny Nosal z Limanowej. Hodowla norweskich elkhundów "Dandee" należy do Ashley & Dany Bates z Waszyngtonu, którzy hodują tę rasę od 1987 roku. Rodzicami VALOR REBEL QUEEN av Dandee, zostali bardzo utytuowany Elvbend's THE SOLDIER's TEAR, oraz Ch. DanDee ATLANTIAN DREAM. Hodowla "Elvbend's" należy do Amy i Jody Peterson z Illinois z USA, którzy zainteresowali sie elkhundami w 2000 roku, a bazowali na Ch. Windy City’s PERFECT STO, urodzonej dnia 25 stycznia 2001 roku, oraz C. Windy City’s WAR GAMES, który to przyszedł na świat dnia 27 października 2001 roku. Natomiast hodowla "Windy City's", istniejąca do dziś i będąca w rękach Suzan H. Kaplan ( również mieszkającej w stanie Illinois), została założona w 1972 roku. Inna taką długo działającą hodowlą elkhundów, założoną na początku lat 50'tych ubiegłego wieku i działającą conajmniej 40 lat była hodowla "Eriksen" z Minnesoty (USA). W roku 1999 w amerykańskim rankingu popularności ras elkhund zajmował 78 miejsce na 147 ras.

Natomiast pomysłem kupienia elkhunda zainspirował panią Joannę jej własny pies,

obecnie już jako 16 latek, który na zdjęciu siedzi na drugim planie i jest zbliżony swoim wyglądem właśnie do elkhunda. Na pierwszym planie natomiast jest jeszcze w wieku szczenięcym BEYLA, która to doskonale sobie radzi na wystawach. Na poniższym zdjęciu na którym BEYLA jest ze swoją właścielką, (i która udostępniła zdjęcia swoich elkhundów ) , widać, że świetnie sprawdza się również jako pies zaprzęgowy.

VALOR REBEL QUEEN av Dandee, uzyskała następujące tytuły Mł.Ch.PL., Ch. PL, Zwyc. Klubu i III BIS Wystawy Klubowej 2016, Mł.Zwyc. Klubu i III BIS Juniorów Wystawy Klubowej 2015, Mł. Zwyc.PL 2015,
Najlepszy Nordycki Pies Myśliwski Warszawa 2016, II BIS Wystawy Psów Myśliwskich Jeleśnia 2016, Certyfikat Reserve Crufts 2016. Oprócz zdobywania tytułów piękności, BEYLA szkolona jest do poszukiwań przy współpracy z Grupą Podhalańską GOPR, trenuje obedience oraz psie zaprzęgi, pracuje z dziećmi podczas zajęć edukacyjnych. Dnia 7 lipca 2017 roku VALOR REBEL QUEEN

została po raz pierwszy matką 7 szczeniąt,

w tym sześciu chłopaków, urodzonych z przydomkiem „Pride of North”, należącym oczywiście do Joanny Nosal. Ich ojciec Ch.N,S,FN Vamyras M-D LUKAS,

to również bardzo utytułowany pies, nie tylko pod względem eksterieru (BIS Elverum 2012 – najważniejszej wystawy nordyckich szpiców w Norwegii), champion Skandynawii NORD CH (Champion Szwecji, Finlandii, Norwegii), ale również pracy (polowanie bez uwięzi), trenujący również bieganie przy rowerze i nartach, a mieszkający w Norwegii u Daga Jensvoll. Ch.N,S,FN Vamyras M-D LUKAS przyszedł na świat 16 lutego 2010 roku, a jego rodzicami zostali Fin,N.Ch. Lehtikankaan NIKI (u którego występuje w rodowodzie np. hodowla "Elgkollen's"), oraz Elglosen's TROYA zarejestrowana w norweskich ksiegach hodowlanych w 2004 roku.

Szczenięta uzyskały imiona o norweskim brzmieniu: RAGNAR, REBNOR, REINE, RÍG, ROLLO, RØST Pride of North, a jedynaczka ROSSØYA Pride of North.

 

DZIĘKUJĘ za pomoc Romanowi Cholaszczyńskiemu, Beacie Grossek, Joannie Nosal, Marcinowi Janowi Gorazdowskiemu, oraz Michałowi Jabłońskiemu.